F klavye

Vikipedi, özgür ansiklopedi

F Klavye

F klavye, Türkçe için özel olarak geliştirilmiş bir klavye çeşididir. Bilimsel temellere dayalı standart bir Türk klavyesi geliştirilmesinin zorunluluğuna inanan İhsan Yener, bu konuda 1946'dan itibaren daktilo öğretmeni sıfatı ile sürdürdüğü çalışmalarının dikkate alınmasını ancak 1955'te başarabilmiş. Yabancı uzmanlarla da pekiştirilmiş İhtisas Komisyonu'nca oluşturulan On parmak yöntemi ile Türkçe için uygun Klavye'yi 20 Ekim 1955'te Bakanlıklararası Standardizasyon Komitesi'ne Standart Türk Klavyesi olarak onanmış..

Türkiye'deki tüm daktilo makinelerinin Milli Klavyeye dönüştürülmesi, 1963 yılında Gümrükler Kanunu'na eklenmesi ve 1974 yılında Türk Standartları Enstitüsü tarafından Zorunlu Standart olarak onanmasıyla kesinleşmiştir. 25 yıllık bir mücadelenin sonunda kendisine inananların da yardımları ile o günlerde 'Klavye İnkılabı' olarak anılan bu standardizasyonu gerçekleştiren İhsan Sıtkı Yener , bu sebeple F Klavyenin Babası olarak da anılmaktadır.

Gümrük kanunu ile ithal edilen daktilolar f dizilimine uygun olarak alınıyordu ancak kanuna içtihatlar uygulanmadığı için değişen teknolojilerde bilgisayar ve diğer elektronik ürünlerin klavyelerinde uygulamaya konulmadı. Bu yüzden Türkiyede tüm daktilolar f yüzde 95 orannda bilgisayar ürünleri ise q klavyedir.Buda bizim F klavye bulmamızı zorlaştırıyor.Gerekli düzenlemeler yapılıp F klavyemize sahip çıkmalıyız.

[değiştir] Q Klavye İle Karşılaştırma

F klavyede sık kullanılan tuşların dağılımı

Q klavyede sık kullanılan tuşların dağılımı

F klavye, Türkçe için özel olarak geliştirilmiş bir klavye olduğundan Türkçe bir metni yazmak, Q klavyede yazmaktan daha kısa sürer. Türkçe doğal dil işleme tasarısı olan Zemberek'le yapılan testlerde Türkçe'de çok kullanılan harflerin F klavyede kolay yerlerde olduğu kanıtlanmıştır. Q klavyede ise ş, i, ğ gibi harfler ulaşılması zor yerlerdedir. Ayrıca Türkçe'de çok kullanılan "de" gibi ekleri yazmak için Q klavye'de orta parmakla ilk önce d 'ye sonra da yeniden e 'ye basılması gerekmektedir. Böyle yazılması güç olan ikililere sorunlu ikili adı verilir.

Klavyelerdeki sorunlu ikililerin Türkçedeki kullanım oranı şöyledir^[1]: