Vikipedi, özgür ansiklopedi

İstismar

Türüne göre

Genel kavramlar Şiddet / Baskı Gücün kötüye kullanımı / Zulüm Fiziksel istismar İşkence Çocuk istismarı Aile içi şiddet Psikolojik istismar Küçük düşürme / Gözdağı verme Grupça saldırmak / Kabadayılık Nefretli konuşma / Manipülasyon Takipçilik / Sibertakipçilik İlişkisel saldırganlık Ebeveynsel yabancılaşma Psikolojik işkence / Zihin kontrolü Toplumsal veya bireysel sakınma Zor yollu ikna / Taciz Mobbing Cinsel istismar Ensest / Çocuk cinsel istismarı Tecavüz / Cinsel taciz

Kurbana göre

Çocuk istismarı / Aile içi şiddet Yaşlı istismarı / İş yerinde şiddet Tutuklu istismarı Hayvanlara uygulanan şiddet

Suçluya göre

Polis şiddeti İnsan deneyleri

İlgili

Ağır bedensel ceza Erişkin Koruma Hizmetleri Bu kutu: gör • değiştir

Çocuk istismarı fiziksel ya da psikolojik olarak bir çocuğa bir yetişkin tarafından kötü davranılmasıdır. Ayrıca çocuklara kötü davranmak veya çocuk istismarı ve ihmali ile de çoğu zaman eş anlamı taşır. Dünya Sağlık Örgütü çocuk istismarını şöyle tanımlar: "Çocuğun sağlığını, fiziksel ve psikososyal gelişimini olumsuz etkileyen, bir yetişkin, toplum ya da devlet tarafından bilerek ya da bilmeyerek tüm davranışlar çocuğa kötü muameledir."

Bu istismar ve ihmalin açıklanması konusunda bir çok ülke yönetimi kendi yasal tanımlarını yapmıştır; ve nelerin çocuklara kötü davranma olarak tanınması kendi yasa ve ceza kanunlarına değindir. 2 Eylül 1990 tarihinde yürürlüğe giren Çocuk Hakları Sözleşmesi'ne göre; "Ulusal yasalarca daha genç bir yaşta reşit sayılma hariç, 18 yaşın altındaki her insan çocuk sayılır".^[1]

Cinsel istismara maruz kalan çocukların yaşa göre dağılımları incelendiğinde; %30'unun 2-5, %40'ının 6-10, %30'unun 11 - 17 yaş grubunda olduğunu görülmekte. Bir başka deyişle olguların %70'ini küçük yaş grubu oluşturmaktadır. İstismara maruz kalan çocuklarda kız/erkek oranı 3'tür. Yurt içi yayınlarda ise kız/erkek oranı birbirine yakın bulunmuştur. İstismarcıların %96'sı erkek, %80'i de çocuğun tanıdığı birisidir.^[2]

Konu başlıkları 1 Diğer ülkelerde çocuk istismarı'na karşı tutum 2 Türkiye'deki çocuk istismarı'na karşı tutum 3 Çocuk istismarı türleri 3.1 Fiziksel istismar 3.2 Cinsel istismar 3.3 Duygusal istismar 3.4 Bilerek zarar verme 4 Çocuk istismarını önleme 4.1 Sebepleri 4.2 Yöntemler 4.3 Çocuklar neden yaşadıklarından bahsetmezler 5 Kaynaklar 6 Ayrıca bakınız 7 Dış bağlantılar

[değiştir] Diğer ülkelerde çocuk istismarı'na karşı tutum

Amerika Birleşik Devletleri'nde; Federal yönetim çocuk istismarı ve ihmalini bir tutar; 2005 kanunlarına göre de detaylı bir açıklaması bulunur. Bunun yanı sıra herhangi bir fiziksel istismar; yasalara göre suçtur.^[3]

Amerika gibi; Avustralya, İngiltere ve Kanada gibi ülkelerde de çocuklar için yardım kurumları bulunmaktadır ve bu kurumlara ulaşım olanırlığı öğrencilik hayatları başlamasıyla çocuklara öğretilir. ^[4] Bu kurumlar çocukların bildirmeleri veyahutta herhangi bir kişiden aldıkları ihbar doğrultusunda çocukları koruma altına alırlar; çocuk da reşit yaşına gelinceye dek eski ailesinden maddi hali uygun ise tazminat alır.

[değiştir] Türkiye'deki çocuk istismarı'na karşı tutum

Türkiye'de çocuk istismarına ceza söz konusu olmasına rağmen; ihmali bir suç teşkil etmez. Bu vesile ile bir çok medeni toplumda olduğu gibi suç işleyen küçük çocuğun ailesi veyahutta ebeveynleri suçlu sayılmazlar. Bunun yanı sıra; aileleri ve eğitim hayatları süresince kendilerine karşı işlenen istismarlar karşılıksız kalır. Aşırı istismara uğrayan çocuklar için aile bireyleri; istismarı işleyen aile reisi hakkında vasi tayini davası açabilir; veyahutta yerel emniyet kontrolünde çocuk yeni bir aileye teslim edilinceye dek korunulur^[5]. Dünya'da çocuk istismarı %1 ila %10 arasında değişirken; ülkemizde bu rakam %10 ila %53 arasındadır.^[6]

Ancak; yasalarımız Dünya standartlarının oldukça altındadır. Türk Ceza Kanunu'nun 414. maddesine göre, 15 yaşından küçük bir çocuğa zor kullanarak, tehditle tecavüz edilmesi 10 seneden az hapis cezası verilemeyeceğini iletir; fakat bunları yapmadan tecavüz edilirse beş seneden az hapis cezası verilemeyeceğini bildirmektedir.^[7]

[değiştir] Çocuk istismarı türleri

^[8]

[değiştir] Fiziksel istismar

Fiziksel istismar çocuğun fiziksel zarar görmesiyle ortaya çıkar. Genelde ebeveynden zarar gören çocuğun tıbbı yardıma geç başvurulması ve eski yaraların çokluğu ile anlaşılabilir. Fiziksel istismarın yinelenme oranı %20'dir.

[değiştir] Cinsel istismar

Çocukların cinsel yollarla istismar edilmesidir. İntihar girişimi, okuldan kaçma, antisosyal davranış bozuklukları en önemli belirtilerdir.

[değiştir] Duygusal istismar

Çocuğun duygusal olarak yokmuş gibi davranılması ve ihmal edilmesidir. Çocuğun aile ile bağları zayıftır, konuşma gecikir. Genelde çocuklar kirli ve dağınık saçlıdır.

[değiştir] Bilerek zarar verme

Tipik olarak anneler sorumludur. Anne ya da babanın çocuğa bilerek isteyerek zarar vermesidir. Bu davranıştan sonra genellikle tıbbı yardım alırlar. Genelde belirlenmesi zor bir istismar tipidir.

[değiştir] Çocuk istismarını önleme

[değiştir] Sebepleri

• İstismarın yaşayan çocuğun ailesinin çatışması, mutsuz evliliği ve sözlü bir şiddetin mevcut olması.
• Üvey anne ya da baba
• Aİle içerisinde eşit karar alma dağılımının olmaması
• Aİlenin yaşadığı ekonomiksel ve ani değişmeler etrafında doğan sıkıntılar.
• Ailelerin toplumsal organizasyonlara karşı kayıtsız kalması.
• Geleneksel aile yapısı ve fiziksel cezalandırmalar.^[9]

[değiştir] Yöntemler

Çocuk istismarını önleme yöntemi başlıca üç başlık altında toplanabilir.

1. İlk yöntem, topluma değin geniş bir yaptırıma geçmektir. Bu aktiviteler gelecekte çocuklarına istismar ve ihmalede bulunacak aileleri değiştirmeye değindir. Bu seviyede; halk eğitim aktiviteleri, toplumda aile eğitim sınıfları, ve aile destek programları altında toplanabilir. İlk seviyedeki yöntemin etkisini ölçmek zordur, lakin bir şeyi daha varolmadan önce engellemeye çalışırsınız ve etkisi belirsizdir.
2. İkinci yöntem; daha önceden çocuklarına karşı istismar ve ihmalde bulunmuş ailelere, genç ailelere, çocuklarına ilgi gereken ailelere, çocuk sahibi olan şahıslara (annesiz ya da babasız), ve düşük gelirli ailelere değindir. İkinci yöntem aile ve çocuk eğitimine değin yüksek riskteki aileleri eğitmeyi öngörür, ve çocuklarının özürlü veyahutta üvey evlat olmalarını gözardı eder.
3. Üçüncü yöntem ise resmi olarak ve devamlı bir şekilde çocuklarına karşı şiddet ve ihmal uygulayan ailelere değindir. Bu ailelerin daha önceden engellenmeleri yasalar ve mahkemeler doğrultusunda engellenmeleri öngörülmüştür..^{[10] [11]}

[değiştir] Çocuklar neden yaşadıklarından bahsetmezler

• Kendilerinden inanılmayacağını düşünürler.
• Başlarının belaya gireceğinden korkarlar.
• İstismarcının tehdidinden korkarlar.
• İstismarcıyı korumak isteyebilirler, istismarcıyı sevebilir ama yaptıklarını sevmezler.
• Nasıl anlatılacağını bilmeyebilirler.
• Cinsel davranışların yanlış olduğunu bilmeyebilirler.
• Arkadaşları tarafından dışlanacağından korkabilirler.
• Homoseksüel olarak adlandırılabileceklerinden korkabilirler.
• Büyükleriyle (otorite ifade edenlerle) cinsel konuları konuşmaktan utanabilirler.
• Gammaz olarak adlandırılmak istemezler.
• İyi çocukların cinsellikle ilgili sözcükleri kullanmamaları gerektiği söylenmiş olabilir. ^[12]

[değiştir] Kaynaklar

Vikikaynak'ta Çocuk istismarı ile ilgili metin bulunmaktadır.

[değiştir] Ayrıca bakınız

• Çocuk hakları
• Cenevre Çocuk Hakları Bildirisi
• Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Bildirisi
• Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme
• Türkiye'de çocuk hakları

[değiştir] Dış bağlantılar

• TTB Çocuk İstismarı ve İhmali Duyarlılık Grubu
• Sünnet
• Şiddetin Kökenleri