แมวป่า

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

แมวป่า หรือ เสือกระต่าย หรือ เสือบอง เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมจำพวกเสือขนาดเล็ก มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Felis chaus อยู่ในวงศ์ Felidae มีรูปร่างคล้ายแมวบ้าน (Felis silvestris catus) มีลักษณะเด่นคือ มีหูแหลมยาวเป็นรูปสามเหลี่ยม และมีกระจุกขนยื่นออกมาจากปลายใบหูแลดูคล้ายกระต่าย จึงเป็นที่มาของชื่อ เสือกระต่าย ขายาว หางสั้นมีลายสีเข้มสลับเป็นปล้อง ๆ ขนปลายหางมีสีดำตามลำตัวมีสีน้ำตาลเหลือง บริเวณหลังมีสีน้ำตาลเข้ม สีขนบริเวณท้องจะอ่อนกว่าลำตัว แมวป่า นับเป็นเสือในสกุล Felis ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดที่พบในป่า มีความยาวลำตัวและหัว 50-56 เซนติเมตร ความยาวหาง 26-31 เซนติเมตร มีน้ำหนัก 4-6 กิโลกรัม

มีการกระจายพันธุ์ที่กว้างขวางมาก ตั้งแต่ภาคเหนือของทวีปแอฟริกาจรดเอเชียตะวันออก พบในภาคตะวันออกของซาอุดิอาระเบีย คูเวต อิรัก อิหร่าน จอร์แดน ภาคตะวันออกของตรุกี อิสราเอล ปากีสถาน อัฟกานิสถาน เนปาล ภูฏาน บังกลาเทศ ภาคใต้ของจีน อินเดีย พม่า ไทย ลาว กัมพูชาและเวียดนาม

มักอาศัยอยู่ในป่าดิบแล้ง ป่าเบญจพรรณ หรือป่าเต็งรังที่ไม่รกชัฏนัก จับสัตว์ขนาดเล็กที่อาศัยบนพื้นดินกินเป็นอาหาร เช่น กระต่ายป่า กบ หนู กิ้งก่า หรือนกที่อาศัยอยู่บนพื้นดินกินเป็นอาหารหลัก ออกหากินทั้งกลางวันและกลางคืน แต่มักพบบ่อยในช่วงเช้า และช่วงเย็น จากกายภาพที่มีขายาว แต่หางสั้นไม่สมดุลกันเช่นนี้ ทำให้แมวป่ามีการทรงตัวที่ไม่ดีเมื่ออยู่บนต้นไม้ ดังนั้นจึงไม่ค่อยปีนขึ้นไปบนต้นไม้นัก