เดินจุฬาฯ-สยาม
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เพลงเดินจุฬาฯ-สยาม เป็นเพลงที่นำมาใช้ในงานฟุตบอลประเพณีจุฬาฯ-ธรรมศาสตร์ โดยใช้ครั้งแรกในงานครั้งที่ 59 (แต่ก่อนหน้านั้น เพลงนี้อยู่ในอัลบั้มเพลงที่ขายในงานกิฟต์ของภาควิชาศิลปะศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาฯ) เพลงที่แต่งมีลักษณะเป็นเพลงโฟล์ก โดยมีเนื้อเพลงเกี่ยวกับนิสิตหนุ่มคนหนึ่งซึ่งตามหานิสิตสาวที่เขาหลงรัก โดยเพลงบรรยายสถานที่สำคัญต่าง ๆ ในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แต่งโดยวง "4 flowers" นิสิตจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
[แก้] วง 4 flowers
ประกอบด้วย
- ณัฐพล ลิมโปดม (ตั้ม) จากคณะครุศาสตร์ ภาควิชาศิลปศึกษา รุ่น 32
- การวิก เหมะรัต (นก) จากคณะวิทยาศาสตร์ ภาควิชาฟิสิกส์
- เมธี ศรีสุพรรณดิฐ (ปั้น) จากคณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้า
- จักรพันธ์ มีชัย (เจฟฟ์) จากคณะวิทยาศาสตร์ ภาควิชาฟิสิกส์
ทั้งหมดเป็นนิสิตรุ่น จุฬาฯ 83 (รหัส 43) และเป็นสมาชิกบ้านดอกไม้ รู้จักและรวมตัวกันในงานรับน้องก้าวใหม่ของมหาวิทยาลัย ปี 2544
[แก้] เนื้อเพลง
วันนี้โทรไปหาแต่เช้า ทำไมเธอไม่รับสาย
จิตใจกระวนกระวายอยากพบเธอ แล้วต้องทำไง
ไม่รู้เธอเบื่อเราหรือเปล่า ที่เข้ามาวุ่นวาย
ดึกแล้วเลยโทรหาอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่ได้ยินเสียงเธอ
คืนนี้ฉันคงต้องนอนละเมอ เฮ้อเห่อ ฮื้อฮือ
แล้วฉันก็คงจะทนไม่ไหว พรุ่งนี้จะตามไป
จะตามไปหาที่ศาลาพระเกี้ยว แล้วจะเลี้ยวซ้ายไปตึกจุลฯ
ร้านชับบี้ที่บัญชีก็พอมีลุ้น หรือแม่เนื้ออุ่นจะไปอยู่หอกลาง
และจะตามถึงตลาดสามย่าน หรือเธออยู่หน้าร้านจีฉ่อย
ถึงไปหลบในหอใน ฉันก็จะคอยใจดวงน้อยๆอยากเจอเพียงเธอ คนเดียว
เลยแวะ AMPM ซื้อตั๋วรถ ปอพ. นั่งสาย 1 ไปลงที่สยาม
ดูๆแล้วมันก็ไม่ได้ความ ที่สยามไม่มีเธอ
ไปดูที่มาบุญครองซะหน่อย ที่เซ็นเตอร์พอยท์ก็ไม่เจอ
เหนื่อยแล้วฉันเลยเริ่มหงอ กะเดินต่อไปที่ทันตะ
แต่ดันเดินเข้าสัตวะ บ่ายสามแล้วนะยังไม่เจอเธอ
แต่ฉันเองก็ยังไม่ถอย แค่ขอได้พบเธอ ... ปาดับปา
จะตามไปหาที่ศาลาพระเกี้ยว แล้วจะเลี้ยวซ้ายไปตึกจุลฯ
ร้านชับบี้ที่บัญชีก็พอมีลุ้น หรือแม่เนื้ออุ่นจะไปอยู่หอกลาง
และจะตามถึงตลาดสามย่าน หรือเธออยู่หน้าร้านจีฉ่อย
ถึงไปหลบในหอใน ฉันก็จะคอยใจดวงน้อยๆอยากเจอเพียงเธอ
อยู่สนามจุ๊บรึโรงยิมหรือเปล่า มันช่างเงียบเหงาเมื่อไม่ได้พบเธอ
ผ่านสทป.ใจฉันยังเพ้อเจ้อ โอเธอหรือไปอยู่หอประชุม
และเธอรู้ไหมว่าตอนนี้ฉันกลุ้ม โถแม่คุณเพราะเป็นห่วงเธอ
หามาทั้งวันก็ยังไม่เจอ กลับไปรอคณะเธอก็แล้วกัน
หามาทั้งวันก็ยังไม่เจอ กลับไปรอคณะเธอ ... ก็แล้วกัน
