เจ้าชายซิกวาร์ดแห่งสวีเดน ดยุคแห่งอัปป์ลันด์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจ้าชายซิกวาร์ดแห่งสวีเดน ดยุคแห่งอัปป์ลันด์ (Prince Sigvard of Sweden, Duke of Uppland) หรือว่า เค้านท์ซิกวาร์ด เบอร์นาด็อตแห่งวิสบอร์ก (Count Sigvard Bernadotte of Wisborg; ซิกวาร์ด ออสการ์ เฟรเดริค ประสูติ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2450 สิ้นพระชนม์ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2545) ทรงเป็นพระราชโอรสพระองค์รองและที่สองในสมเด็จพระราชาธิบดีกุสตาฟที่ 6 อดอล์ฟแห่งสวีเดน และ เจ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งคอนน็อต และทรงเป็นพระปิตุลาของสมเด็จพระราชาธิบดีคาร์ลที่ 16 กุสตาฟแห่งสวีเดน และ สมเด็จพระราชินีนาถมาร์เกรเธที่ 2 แห่งเดนมาร์ก นอกจากนั้นยังทรงเป็นพระราชปนัดดาที่มีพระชนม์ชีพยืนยาวที่สุดของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักรอีกด้วย
เนื้อหา |
[แก้] ชีวิตในวัยเยาว์
เจ้าชายซิกวาร์ดประสูติเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2450 ณ พระราชวังดร็อตนิงโฮล์ม ใกล้กับกรุงสต็อกโฮล์ม โดยทรงเป็นพระราชโอรสพระองค์ที่สองในสมเด็จพระราชาธิบดีกุสตาฟที่ 6 อดอล์ฟแห่งสวีเดน พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระราชาธิบดีกุสตาฟที่ 5 แห่งสวีเดน และ เจ้าหญิงวิกตอเรียแห่งบาเดิน กับ เจ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งคอนน็อต พระธิดาพระองค์ใหญ่ของเจ้าชายอาร์เธอร์ ดยุคแห่งคอนน็อตและสแตรเธิร์น พระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย และ เจ้าหญิงหลุยส์ มาร์กาเรเทแห่งปรัสเซีย
เจ้าชายทรงเจริญพระชนม์ในครอบครัวที่อบอุ่นและทันสมัยจากกรอบจารีตทางราชวงศ์ช่วงสมัยนั้น ชีวิตราชสำนักในกรุงสต็อกโฮล์แสดงให้เห็นถึงชีวิตซึ่งกำหนดอยู่ในกรอบอันเคร่งครัดและกฎระเบียบที่มากมาย แต่พระชนนีของพระองค์ทรงเป็นสตรีสมัยใหม่ซึ่งทรงต้องการมีส่วนร่วมในการเลี้ยงดูพระโอรสและธิดาด้วยพระองค์เอง ในช่วงฤดูร้อนที่พระราชวังโซฟิเอโร ทางตอนใต้ของประเทศนับเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของครอบครัว ทั้งพระชนกและพระชนนีทรงสามารถทุ่มเทความรักความอบอุ่นให้แก่กันและมีชีวิตครอบครัวโดยปราศจากการรบกวนอย่างสิ้นเชิงบริเวณทะเลอันสวยงามและอุทยานอันกว้างใหญ่จากการจัดวางรูปแบบเอง เจ้าชายซิกวาร์ดทรงเห็นพระชนนีเขียน ระบายสี และถ่ายภาพ และบ่อยครั้งพระองค์ทรงแบกอุปกรณ์การระบายสีของพระชนนีเดินไปรอบๆ
เจ้าชายซิกวาร์ดทรงเป็นเด็กฉลาดและไม่ได้ทรงเป็นโรคความบกพร่องในการอ่านหรือสะกดคำเนื่องมาจากความผิดปกติของสมองที่มีผลต่อพระโอรสธิดาบางพระองค์ในราชวงศ์สวีเดน พระองค์ทรงมีคะแนนยอดเยียมและเมื่อทรงเลือกเรียนต่อในมหาวิทยาลัยอัปป์ซาลา ในช่วงเวลาที่ทรงเป็นนักศึกษา พระองค์ทรงมีความกระตือรือร้นต่อชีวิตในการเป็นนักศึกษาและเป็นผู้ร่วมงานที่คล่องแคล่วในกลุ่มแสดงละครของมหาวิทยาลัยด้วย เมื่อพระองค์ทรงได้รับปริญญาทางวิชาการช่วงระยะเวลานั้นทำให้เกิดความตื่นเต้นในพระราชวงศ์สวีเดนที่ว่า เจ้าชายแห่งสวีเดนพร้อมกับปริญญาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังของรัฐเป็นอะไรใหม่สำหรับราชวงศ์ เจ้าชายซิกวาร์ดทรงจบจากมหาวิทยาลัยอัปป์ซาลาด้วยคะแนนเกียรตินิยมสาขาประวัติศาสตร์ศิลป์และทรงเข้าศึกษาต่อใน Konstfack ที่เป็นมหาวิทยาลัยศิลปะ การช่างและการออกแบบในกรุงสต็อกโฮล์ม ในปี พ.ศ. 2472 พระองค์ทรงเริ่มต้นศึกษาและหนึ่งในพระอาจารย์สอนคือ ศาสตราจารย์โอลเล ฮยอร์ตสเบิร์ก
ในช่วงที่ทรงเป็นนักศึกษาอยู่ที่กรุงสต็อกโฮล์ม พระองค์ทรงได้ติดต่อสัมพันธ์กับจอร์จ เจ็นเซ็น ซึ่งเป็นบริษัทชื่อดังของเดนมาร์กและได้ทรงเริ่มออกแบบสิ่งของเล็กจำนวนหลายชิ้นให้กับบริษัท นอกจากนั้นเจ้าชายทรงเติมเต็มความฝันเกี่ยวกับการละครและการแสดงด้วยการเสด็จไปประเทศเยอรมนีโดยใช้นามแฝงและเริ่มทำงานเป็นผู้ช่วยผู้กำกับแต่ยังทรงร่วมออกแบบชุดอุปกรณ์ประกอบฉาก อีกทั้งยังทรงพบรักครั้งแรกในกรุงเบอร์ลินกับหญิงสาวสามัญชนชาวเยอรมันด้วย
[แก้] สละฐานันดรศักดิ์
เจ้าชายซิกวาร์ดทรงอภิเษกสมรสจำนวนสามครั้ง โดยครั้งแรกเมื่อวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2477 ณ กรุงลอนดอน กับ เอริกา มาเรีย เรจินา โรซาลี แพ็ทเซ็ค (เกิด 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2454) และเนื่องจากเป็นการอภิเษกสมรสต่างฐานันดรศักดิ์สำหรับเจ้าชายแห่งสวีเดน โดยได้รับความยินยอมทางการจากประมุขหรือไม่ พระองค์ทรงสูญเสียพระอิสริยยศเจ้าชายและไม่ได้รวมอยู่ในลำดับการสืบราชสมบัติ เจ้าชายซิกวาร์ดและเอริกาหย่าร้างกันเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2486 และในอีกสิบสองวันต่อมาทรงอภิเษกสมรส ณ กรุงโคเปนเฮเกน กับ ซอนยา เฮเลนา ร็อบเบิร์ต (12 ตุลาคม พ.ศ. 2452 - 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2547) แต่ได้หย่าร้างเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2504 ทั้งสองมีพระโอรสหนึ่งพระองค์คือ
- เค้านท์ ไมเคิล เบอร์นาด็อต (ไมเคิล อเล็กซานเดอร์ ซิกวาร์ด เบอร์นาด็อต เกิด 21 สิงหาคม พ.ศ. 2487)
- สมรสเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2519 ณ เมืองชตุทการ์ท กับ คริสตินา ดิออทิมา เอลิซาเบธ เวลเฮอเฟอร์ (เกิด 26 เมษายน พ.ศ. 2490) มีบุตรีหนึ่งคน
อีกหนึ่งเดือนต่อมาเมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2504 พระองค์ทรงอภิเษกสมรส ณ มหาวิหารออสการ์ กรุงสต็อกโฮล์ม กับ กุลลัน แมรีแอนน์ ลินด์เบิร์ก (เกิด 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2467) นักแสดงจากโรงละครหลวงแห่งกรุงสต็อกโฮล์ม ซึ่งในภายหลังคือ เค้านท์เตส แมรีแอนน์ เบอร์นาด็อตแห่งวิสบอร์ก
เมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2494 ซิกวาร์ด เบอร์นาด็อต ซึ่งได้สูญเสียพระยศเจ้าชายแห่งสวีเดน ได้รับการสถาปนาเป็นเค้านท์เบอร์นาด็อตแห่งวิสบอร์ก จากแกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซ็มเบิร์ก และในวันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2526 เค้านท์ซิกวาร์ดได้ประกาศกับหนังสือพิมพ์ของประเทศสวีเดนฉบับหนึ่งที่ชื่อ Tidningarnas Telegrambyrå ว่าจะแต่งตั้งตนเองเป็นเจ้าชายแห่งสวีเดนอีกครั้ง
เค้านท์ซิกวาร์ดได้ร้องเรียนการได้รับคืนพระอิสริยยศเจ้าชายแห่งสวีเดน แต่สมเด็จพระราชาธิบดีคาร์ลที่ 16 กุสตาฟแห่งสวีเดนไม่ได้ทรงช่วยเหลือหรือมีแนวโน้มเห็นด้วยกับการกระทำเช่นนั้น เค้านท์ซิกวาร์ดจึงไปที่ศาลด้านสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรปเพื่อร้องขอการได้คืนพระยศเจ้าชายแห่งสวีเดน เมื่อปี พ.ศ. 2547 หลังจากการสิ้นพระชนม์ของเค้านท์ซิกวาร์ด ศาลด้านสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรปประกาศว่าการร้องเรียนดังกล่าวไม่เป็นที่ยอมรับได้
[แก้] ชีวิตนักออกแบบ
ในระหว่างปี พ.ศ. 2492 - พ.ศ. 2506 เค้านท์ซิกวาร์ดเข้ามาดูแลสำนักงานออกแบบเบอร์นาด็อตและบยอร์นพร้อมกับนายแอ็กตัน บยอร์น ชาวเดนมาร์ก ซึ่งเป็นความร่วมมือที่ประสบความสำเร็จ ทำให้เกิดการวางรากฐานของสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ ที่มีชื่อเสียงจำนวนมากมาย บริษัทมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่กรุงโคเปนเฮเกน และมีสำนักงานย่อยอยู่ที่กรุงสต็อกโฮล์มและมหานครนิวยอร์ก เค้านท์ซิกวาร์ดทำงานเเปรียบเสมือนกับเป็นแรงบันดาลใจและที่ปรึกษาที่ได้รับความไว้วางใจต่อนักออกแบบรุ่นหนุ่มสาวในสมัยนั้นและมีความสามารถในการคัดเลือกพรสวรรค์ที่เหมาะสมและทำให้เจิดจรัสได้ ตำแหน่งชั้นนำในองค์กรของประเทศสวีเดนและระหว่างประเทศต่างๆ ของเค้านท์ซิกวาร์ดได้เพิ่มเข้ามาในประวัติส่วนตัวอีกเมื่อเปิดห้องแสดงงานศิลปะของตนเองที่ชื่อ Bernadotte Design AB ในปี พ.ศ. 2507 ณ กรุงสต็อกโฮล์ม ซึ่งต้องปิดตัวไปอย่างน่าเสียดายในช่วงเริ่มต้นทศวรรษที่ 1970
การออกแบบเครื่องเงินแบบจำเพาะของเค้านท์ซิกวาร์ดได้สร้างชื่อเสียงในระดับนานาชาติและเป็นสิ่งที่ทำให้โด่งดังไปทั่วโลก สิ่งของเหล่านั้นสามารถพบเห็นได้ที่พิพิธภัณฑ์ทั่วโลกและในส่วนที่เป็นของสะสมที่มีชื่อเสียง สำหรับเค้านท์ซิกวาร์ดแล้วมันเป็นสิ่งของที่ใช้จริงในชีวิตประจำวันอันใกล้ชิดต่อจิตใจมากที่สุด ในการสรรค์สร้างสิ่งของสำหรับชีวิตประจำวันซึ่งช่วยเหลือและให้ความงามแก่วิถีชิวิตของประชาชนเป็นความปรารถนาของเค้านท์ซิกวาร์ด และความปรารถนานั้นได้เป็นจริงแล้ว
ในปี พ.ศ. 2540 เค้านท์ซิกวาร์ดได้รับเกียรติในงานแสดงนิทรรศการของตนเองที่พิพิธภัณฑ์ศิลปกรรมแห่งชาติที่ชื่อ Design Sigvard Bernadotte ซึ่งได้ทำพิธีเปิดพร้อมกับเจ้าฟ้าหญิงวิกตอเรีย มกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดนและแมรีแอนน์ ภริยาอันเป็นที่รักอยู่เคียงข้าง งานนิทรรศการครั้งนี้ประสบความสำเร็จอย่างมากและคงจัดแสดงอยู่จนกระทั่งปี พ.ศ. 2541 และได้รับการยอมรับมากขึ้นกว่าที่คาดคิดไว้ในประเทศสวีเดน ในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกัน เค้านท์ซิกวาร์ดยังได้รับเหรียญเจ้าชายออยเก็นจากสมเด็จพระราชาธิบดีคาร์ลที่ 16 กุสตาฟแห่งสวีเดนด้วย
นักประดิษฐ์ที่ขยันขันแข็งผู้นี้ทำงานอย่างกระตือรือร้นตลอดช่วงชีวิต ความรักใคร่ในงานออกแบบมีความโดดเด่นอย่างเห็นได้ชัด แม้ผ่านในช่วงวัยเก้าสิบเค้านท์ซิกวาร์ดยังคงนำเสนอผลงานชิ้นใหญ่จำนวนสองสามชิ้นออกกมาในช่วงบั้นปลายชีวิต
[แก้] ปลายพระชนม์ชีพ
เค้านท์ซิกวาร์ด เบอร์นาด็อตสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2545 ณ กรุงสต็อกโฮล์ม ขณะมีพระชนมายุ 94 พรรษา 7 เดือน 28 วัน โดยทรงเป็นพระราชปนัดดาที่มีพระชนม์ชีพอยู่ยาวนานและยืนยาวมากที่สุดของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย และในขณะนั้นมีพระราชปนัดดาที่ยังทรงพระชนม์ชีพเหลืออยู่อีกสามพระองค์คือ เจ้าหญิงเบียทริซแห่งสเปน เลดี้ แคทเธอรีน แบรนด์แรม และ เค้านท์ คาร์ล โยฮัน เบอร์นาด็อต ซึ่งเป็นพระอนุชา
[แก้] พระอิสริยยศ
- พ.ศ. 2450 - พ.ศ. 2477: สมเด็จเจ้าฟ้าชายซิกวาร์ดแห่งสวีเดน ดยุคแห่งอัปป์ลันด์ (His Royal Highness Prince Sigvard of Sweden, Duke of Uppland)
- พ.ศ. 2477 - พ.ศ. 2494: ซิกวาร์ด เบอร์นาด็อต (Sigvard Bernadotte)
- พ.ศ. 2494 - พ.ศ. 2545: เค้านท์ ซิกวาร์ด เบอร์นาด็อตแห่งวิสบอร์ก (Count Sigvard Bernadotte of Wisborg)
