อำเภอเมืองยโสธร
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
|
อำเภอเมืองยโสธร ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของกรุงเทพมหานคร ระยะทาง 531 กิโลเมตร มีเนื้อที่ประมาณ 578.20 ตารางกิโลเมตร หรือ 361,378.5 ไร่
[แก้] ประวัติ
จากพงศาวดารเมืองยโสธรลงจารึกเมื่อจุลศักราช 1259 ร.ศ. 116 ว่า พระวรวงศา (พระวอ) เสนาบดีเก่าเมืองเวียงจันทน์ ท้าวหน้า ท้าวคำผง ท้าวทิดพรมและท้าวมุม เดินทางอพยพจะไปอาศัยอยู่กับเจ้านครจำปาศักดิ์ เมื่อเดินทางถึงดงผีสิงห์เห็นเป็นชัยถูมิ จึงได้ตั้งหลักฐานและสร้างเมืองที่นี่ เรียกว่า "บ้านสิงห์ท่า" ซึ่งเป็นที่ตั้งจังหวัดยโสธรในปัจจุบัน ต่อมาพุทธศักราช 2357 พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ทรงยกฐานะเป็นเมืองยโสธรขึ้นตรงต่อกรุงเทพฯ มีเจ้าเมืองเป็นพระสุนทรราชวงศา ปีพุทธศักราช 2443 ได้รวมเข้าอยู่ในบริเวณอุบลราชธานี แล้วแยกเป็น 2 อำเภอ เรียกอำเภออุทัยยโสธร และอำเภอปจิมยโสธร ปีพุทธศักราช 2450 ถูกยุบลงเพื่อจัดตั้งจังหวัดอุบลราชธานี ต่อมาในปีพุทธศักราช 2453 ย้ายอำเภออุทัยยโสธรไปตั้งที่ตำบลลุมพุก และต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นอำเภอคำเขื่อนแก้ว ส่วนอำเภอปจิมยโสธรตั้งอยู่ในเมืองที่ตั้งอำเภอในเมือง แล้วเปลี่ยนเป็นอำเภอยโสธรในปีพุทธศักราช 2456 ในปีพุทธศักราช 2515 ได้ยกฐานะเป็นจังหวัดยโสธร โดยประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ 70 ลงวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2515 โดยแยกอำเภอยโสธร อำเภอคำเขื่อนแก้ว อำเภอมหาชนะชัย อำเภอป่าติ้ว อำเภอเลิงนกทา และอำเภอกุดชุม ออกจากจังหวัดอุบลราชธานีและรวมกันเป็นจังหวัดยโสธร ตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม 2515 และเป็นกำเนิดอำเภอเมืองยโสธรในปัจจุบัน
[แก้] อาณาเขต
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอทรายมูล และอำเภอกุดชุม จังหวัดยโสธร
- ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอพนมไพร จังหวัดร้อยเอ็ด
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอป่าติ้ว และอำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด
[แก้] อ้างอิง
อำเภอในจังหวัดยโสธร | |||
---|---|---|---|
อำเภอ: |
เมืองยโสธร - ทรายมูล - กุดชุม - คำเขื่อนแก้ว - ป่าติ้ว - มหาชนะชัย - ค้อวัง - เลิงนกทา - ไทยเจริญ |