อักษรต่ำ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ในการจัดหมวดหมู่ไตรยางศ์ อักษรต่ำ หมายถึง พยัญชนะกลุ่มหนึ่งที่มีรูปปกติเป็นเสียงต่ำทั้งหมด ซึ่งเป็นการพิจารณาเฉพาะรูปพยัญชนะเท่านั้น โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ผันเสียงวรรณยุกต์ไปในแบบเดียวกัน อักษรต่ำมีทั้งหมด 24 ตัว ได้แก่ ค, ฅ (เลิกใช้), ฆ, ง, ช, ซ, ฌ, ญ, ฑ, ฒ, ณ, ท, ธ, น, พ, ฟ, ภ, ม, ย, ร, ล, ว, ฬ, และ ฮ
เนื้อหา |
[แก้] ประเภท
อักษรต่ำมี 2 ประเภทได้แก่ อักษรต่ำคู่ และ อักษรต่ำเดี่ยว
[แก้] อักษรต่ำคู่
อักษรต่ำคู่ คืออักษรต่ำที่มีเสียงคู่กับอักษรสูง มีทั้งสิ้น 14 ตัวดังนี้
| อักษรต่ำคู่ | อักษรสูง |
| ค, ฅ, ฆ | ข ,ฃ |
| ช, ฌ, | ฉ |
| ซ | ศ, ษ, ส |
| ฑ, ฒ, ท, ธ | ถ, ฐ |
| พ, ภ | ผ |
| ฟ | ฝ |
| ฮ | ห |
[แก้] อักษรต่ำเดี่ยว
อักษรต่ำเดี่ยว คืออักษรต่ำที่ไม่มีเสียงคู่กับอักษรสูง มีทั้งสิ้น 10 ตัวดังนี้ ง, ญ, ณ, น, ม, ย, ร, ล, ว, ฬ,
โดยมักมีแบบให้นักเรียนท่องจำดังนี้ งูใหญ่นอนอยู่ ณ ริมวัดโมฬีโลก
[แก้] การผันวรรณยุกต์
[แก้] คำเป็น
- คำเป็นที่ใช้อักษรต่ำเป็นพยัญชนะต้น จะมีพื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ เช่น คา เงา ชิง ทำ นอน เรา ฯลฯ
- เมื่อผันด้วยไม้เอก จะมีเสียงโท เช่น ค่า แช่ง ท่อน เน่า ล่อง ฯลฯ
- เมื่อผันด้วยไม้โท จะมีเสียงตรี เช่น ค้า ช้าง ซ้อม ทิ้ง น้ำ พ้อง ฯลฯ
- ไม่นิยมผันด้วยไม้ตรี และไม้จัตวา
[แก้] คำตาย
[แก้] สระเสียงยาว
- คำตายที่ใช้อักษรต่ำเป็นพยัญชนะต้น และสะกดด้วยสระเสียงยาว จะมีพื้นเสียงเป็นเสียงโท เช่น โคก ชาติ ทอด ภาพ ลีบ ฯลฯ
- เมื่อผันด้วยไม้โท จะมีเสียงตรี เช่น วี้ด ค้าบ ฯลฯ
- เมื่อผันด้วยไม้จัตวา จะมีเสียงจัตวา เช่น ค๋าก ม๋าด ฯลฯ ปัจจุบันไม่ปรากฏการเติมไม้จัตวากับคำตายที่เป็นอักษรต่ำ และสะกดด้วยสระเสียงยาว
- ไม่นิยมผันด้วยไม้เอก และไม้ตรี
[แก้] สระเสียงสั้น
- คำตายที่ใช้อักษรต่ำเป็นพยัญชนะต้น และสะกดด้วยสระเสียงสั้น จะมีพื้นเสียงเป็นเสียงตรี เช่น คะ ชัก นก ทุบ เล็ก เพียะ ฯลฯ
- เมื่อผันด้วยไม้เอก จะมีเสียงโท เช่น ค่ะ มั่ก ฯลฯ
- เมื่อผันด้วยไม้จัตวา จะมีเสียงจัตวา เช่น ค๋ะ ม๋ะ ฯลฯ ปัจจุบันไม่ปรากฏการเติมไม้จัตวากับคำตายที่เป็นอักษรต่ำ และสะกดด้วยสระเสียงสั้น
- ไม่นิยมผันด้วยไม้โท และไม้ตรี
