วิ่งเปี้ยว
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วิ่งเปี้ยว เป็นการละเล่นไทยเดิม ซึ่งมีทั้งความสนุกสนาน และ ช่วยพัฒนาความแข็งแรงและว่องไวของร่างกาย เป็นอีกทางเลือกหนึ่งในการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ทำให้สุขภาพแข็งแรง นับเป็นการเล่นที่ดีมากอย่างหนึ่งทีเดียว
เนื้อหา |
[แก้] กติกาการเล่น
แบ่งผู้เล่นออกเป็น 2 ฝ่าย ฝ่ายละอย่างน้อย 4 คน จุดเริ่มต้นของทั้งสองฝ่ายจะมองเห็นได้ชัดเจน แต่ละฝ่ายถือผ้าหรือไม้ เมื่อกรรมการให้สัญญาณเริ่มการแข่งขัน ให้แต่ละฝ่ายวิ่งไปทางด้านขวาของตนเอง พยายามวิ่งอ้อมหลักทั้ง 2 หลักไล่ฝ่ายตรงข้ามให้เร็วที่สุด เมื่อวิ่งครบรอบหนึ่งคน ให้ส่งผ้าหรือไม้ให้คนต่อไป คนที่เพิ่งวิ่งเสร็จไปต่อหลังแถว และเวียนรอบไปเรื่อยๆ เมื่อถึงระยะให้ใช้ผ้าหรือไม้ตีที่หลังคนหน้า หากทำได้สำเร็จ ก็เป็นฝ่ายชนะไป
[แก้] อุปกรณ์
วิ่งเปี้ยวนับเป็นกีฬาที่เล่นได้ง่าย เพราะ อุปกรณ์มีน้อย หาได้ง่าย ดังนี้
- ผ้าหรือไม้ 2 ผืน/ชิ้น
- หลัก 4 หลัก คือ ที่จุดหน้าสุดของทั้งสองฝ่ายและหลักที่เอาไว้วิ่งอ้อม(อาจใช้กรวยแทนหลัก)
[แก้] การทำผิดกฎกติกา
- วิ่งไม่อ้อมหลัก หรือ ลัดหลัก
- วิ่งชน/เตะหลัก
- ทำผ้า/ไม้หล่นพื้น
- ไม่สามารถส่งไม้ให้คนต่อไป/ส่งแล้วตกพื้น
[แก้] ทักษะที่ได้รับการพัฒนา
- ความคล่องแคล่ว ว่องไว
- ความสามัคคีในหมู่คณะ
- พัฒนาร่างกายให้แข็งแรง ไม่ป่วย
- รู้จักวางแผนในการจัดคนวิ่ง และวิธีการวิ่ง
- พัฒนาไหวพริบ
- ความมีน้ำใจนักกีฬา
