วัตต์ต่อเมตร-เคลวิน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วัตต์ต่อเมตร-เคลวิน (W·m−1·K−1) เป็นหน่วยเอสไอ สำหรับวัดค่าสัมประสิทธิ์การนำความร้อน (thermal conductivity, k) ของสสาร ได้มาจากค่า ปริมาณความร้อน Q ที่ถ่ายเทภายในเวลา t ได้ในสสารที่หนา L และมีพื้นที่หน้าตัด A และ ผลต่างอุณหภูมิทั้งสองด้านเป็น ΔT ที่สภาวะคงตัว ดังสมการ
โดยที่หน่วยของปริมาณความร้อนเป็นจูล เวลาเป็นวินาที ความหนาเป็นเมตร พื้นที่เป็นตารางเมตร และผลต่างอุณหภูมิเป็นเคลวิน