พระแม่มารีและพระบุตร
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระแม่มารีและพระบุตร หรือ มาดอนน่าและพระบุตร (ภาษาอังกฤษ: Madonna and Child; ภาษาอิตาลี: Madonna col Bambino) เป็นรูปสัญลักษณ์ (Icon) ที่สำคัญที่สุดรูปหนึ่งในคริสต์ศาสนาซึ่งเป็นรูปของพระแม่มารีและพระเยซูเมื่อยังทรงพระเยาว์
เนื้อหา |
[แก้] ที่มาและประวัติ
มาดอนน่า ในภาษาอิตาลียุคกลางหมายถึงสตรีผู้สูงศักดิ์หรือมีความสำคัญ และเป็นคำที่ใช้เรียกแทนรูปสัญลักษณ์ของแมรีผู้เป็นพระมารดาของพระเยซู คำว่า “Madonna” แปลว่า “My Lady” ซึ่งเป็นการเน้นความใกล้ชิดของผู้เคร่งครัดซึ่งเปรียบได้กับภาษาฝรั่งเศสว่า “Madonna” ซึ่งแปลว่า “Our Lady” ชื่อที่ใช้นี้เป็นการแสดงถึงความนิยมของ “ลัทธินิยมพระแม่มารี” และการแพร่หลายของภาพวาดของมารีที่สร้างเพื่อสนองความต้องการของ “ลัทธินิยมพระแม่มารี” ในยุคกลาง คำว่า “Madonna” กลายมาเป็นที่ยอมรับกันในหลายภาษาในทวีปยุโรป
หลังจากที่มีความขัดแย้งกันในความเหมาะสมของตำแหน่งของมารีในนามของ “พระมารดาของพระเจ้า” (ภาษากรีก: Theotokos) ทางสภาอิฟิซัสครั้งที่ 1 (First Council of Ephesus) ก็ยอมรับตำแหน่งของพระแม่มารีว่าเป็น “พระมารดาของพระเจ้า” รูปสัญลักษณ์รูปแรกของพระแม่มารีและพระบุตรวาดเมื่อ ค.ศ. 431 เป็นภาพเขียนบนผนังทึ่เก็บศพแบบรังผึ้งพริสซิลลา (Catacomb of Priscilla) ซึ่งเป็นที่เก็บศพใต้ดินสำหรับชาวยิวและผู้นับถือศาสนาคริสต์ที่กรุงโรม ซึ่งเป็นรูปพระเยซูทรงดูดพระเต้าของพระแม่มารีขณะเดียวกันก็ทรงมองมาทางผู้ดูรูป[1]
ต่อมาก็มีการสร้างรูปสัญลักษณ์ของพระแม่มารีและพระบุตรกันมากทางจักรวรรดิโรมันตะวันออกถึงแม้ว่าจะได้รับความกดดันจากลัทธิการทำลายรูปสัญลักษณ์ซึ่งไม่ยอมรับการสร้างหรือการบูชาสัญลักษณ์ทางวัตถุ และรูปที่สร้างก็ถือว่าเป็น “รูปต้องห้าม” (Idol) รูปที่สร้างในสมัยนี้ยังเป็นรูปลักษณะที่คล้ายคลึง และซ้ำๆ กัน
เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาอกาเปตุสที่ 1เสด็จไปเยี่ยมกรุงเยรุซาเล็มเมื่อปี ค.ศ. 536 ก็ถูกกล่าวหาว่าไม่ทรงเห็นด้วยกับการบูชารูป “พระแม่มารีและพระบุตร” และการแสดงรูปของพระแม่มารีภายในวัด[2] ภาพเขียนที่นิยมกันทางตะวันออกจะเป็นภาพแสดงให้เห็นพระแม่มารีนั่งบัลลังก์และบางทีก็สวมมงกุฏไบเซนไทน์ประดับมุกโดยมีพระเยซูทรงนั่งบนพระเพลา[3]
รูป “พระแม่มารีและพระบุตร” ทางตะวันตกสมัยยุคกลางตอนต้นก็ทำแบบศิลปะไบแซนไทน์อย่างใกล้เคียง จนมาถึงคริสต์ศตวรรษที่ 12 และ 13เมื่อลัทธินิยมพระแม่มารีเป็นเผยแพร่กันในทวีปยุโรป การสร้างรูป “พระแม่มารีและพระบุตร” ก็เริ่มมีแบบที่ต่างจากเดิมหลายแบบตามความต้องการของแต่ละลัทธินิยม รูปสมัยแรกจะเป็นพระแม่มารีนั่งบัลลังก์และพระเยซูจะทรงแสดงกิริยาอย่างผู้ใหญ่เช่นยกพระหัตถ์ขึ้นเพื่อประทานพร ในสมัยกอธิค และสมัยเรอเนซองส์ องค์ประกอบของรูปจะเป็นพระแม่มารีนั่งมีพระเยซูบนพระเพลา หรือในอ้อมแขน ต่อมาในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 15 ภาพเขียนแบบอิตาลีก็จะมีพระแม่มารีและพระบุตรและนักบุญจอห์นแบ็พทิสต์นั่งมอง
รูปปั้นปลายสมัยกอธิคของพระแม่มารีและพระบุตรอาจจะเป็นรูปพระแม่มารีทรงยืนโดยมีพระเยซูอยู่ในอ้อมแขน รูปสัญลักษณ์ที่ใช้แสดงทั่วไปจะแตกต่างจากที่ใช้เป็นการส่วนตัว แบบหลังจะเล็กกว่าและออกแบบเพื่อให้เหมาะสมกับความเคร่งครัดของผู้บูชาภายในห้องสวดมนต์เล็กๆ เช่นภาพพระแม่มารีทรงเลี้ยงพระเยซูด้วยนม (Madonna Litta) ซึ่งแบบนี้ส่วนใหญ่จะใช้เป็นการบูชาเป็นส่วนตัว
[แก้] อ้างอิง
- ^ Victor Lasareff, "Studies in the Iconography of the Virgin" The Art Bulletin 20.1 (March 1938, pp. 26-65) p 27f. (“การศึกษารูปสัญลักษณ์ของพระแม่มารี” โดยวิคเตอร์ ลาซาเรฟ)
- ^ m. Mundell, "Monophysite church decoration" Iconoclasm (Birmingham) 1977, p 72.
- ^ As in the fresco fragments of the lower Basilica di San Clemente, Rome: see John L. Osborne, "Early Medieval Painting in San Clemente, Rome: The Madonna and Child in the Niche" Gesta 20.2 (1981), pp. 299-310.
[แก้] ข้อมูลเพิ่มเติม
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
- คอมมอนส์ มีภาพและสื่ออื่นๆ เกี่ยวกับ ภาพเขียนพระแม่มารีและพระบุตร
- คอมมอนส์ มีภาพและสื่ออื่นๆ เกี่ยวกับ รูปปั้นพระแม่มารีและพระบุตร
- คอมมอนส์ มีภาพและสื่ออื่นๆ เกี่ยวกับ พระแม่มารีดำ
- Metropolitan Museum: The cult of the Virgin Mary in the Middle Ages (ลัทธินิยมพระแม่มารีในยุคกลาง)
[แก้] สมุดภาพ
“พระแม่มารีและพระบุตรบนบัลลังก์และเทวดา 20 องค์ |
“พระแม่มารีและพระบุตร” |
“พระแม่มารีและพระบุตร” |
||
“พระแม่มารีเลึ้ยงพระบุตร” |
“พระแม่มารีเบนัวส์” (The Benois Madonna) |
“พระแม่มารีและพระบุตร |
“พระแม่มารีและพระบุตรและ |
|
“พระแม่มารีและพระบุตร” |