พระเจ้าเซโจ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าเซโจ (세조 世祖) (พ.ศ. 1960 ถึง พ.ศ. 2011) เป็นกษัตริย์องค์ที่ 7 แห่งราชวงศ์โชซอน (พ.ศ. 1998 ถึง พ.ศ. 2011)
พระเจ้าเซโจ เดิมพระนามว่า ลี ยู เป็นพระโอรสองค์ที่สองของพระเจ้าเซจงมหาราช ในพ.ศ. 1971 ทรงได้รับการแต่งตั้งเป็น องค์ชายซูยาง เมื่อพระเจ้าเซจงพระบิดาสิ้นพระชนม์ในพ.ศ. 1993 วังเซจาพระเชษฐาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้ามุนจง แต่อีกสองปีต่อมาพ.ศ. 1995 พระเจ้ามุนจงสิ้นพระชนม์ พระโอรสของพระเจ้ามุนจงขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าดันจง แม้จะมิได้ครองราชบัลลังก์แต่องค์ชายซูยางก็ยังสะสมอำนาจขยายอิทธิพล แต่ก็ต้องเผชิญหน้ากับคิม จองซอ ผู้สำเร็จราชการแทนซึ่งก็ต้องการขยายอำนาจให้กับตระกูลของตนเช่นกัน และองค์ชายอันเปียง พระอนุชาอีกคน ในพ.ศ. 1996 องค์ชายซูยางจึงส่งคนไปสังหารคิมจองซอ ที่หน้าพระราชวังเคียงบก และสังหารองค์ชายอันเปียง
ถึงตอนนี้องค์ชายซูยางกุมอำนาจในราชสำนัก จนในพ.ศ. 1998 องค์ชายซูยางก็บังคับให้พระเจ้าดันจงสละบัลลังก์ และขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าเซโจ แต่ยังมีขุนนางหกคน วางแผนที่จะยึดบัลลังก์คืนให้พระเจ้าดันจง แต่แผนการรั่วไหล จึงถูกประหารชีวิตทั้งหมด พระเจ้าเซโจทรงเห็นว่า ถ้าพระเจ้าดันจงพระนัดดายังมีพระชนม์ชีพอยู่ อำนาจของพระองค์ก็จะไม่มั่นคง จึงทรงสั่งให้ปลดพระเจ้าดันจงเป็นองค์ชายนูซาน และปลงพระชนม์เสีย
พระเจ้าเซโจทรงเห็นว่ากษัตริย์ได้รับอาณัติจากสวรรค์ให้มาปกครองประชาชน จึงทรงพยายามขยายอำนาจของกษัตริย์มิให้ถูกจำกัดโดยพวกขุนนาง โดยทรงยุบหน่วยงานหลายฝ่ายที่ต้านทานการใช้พระราชอำนาจ ในพ.ศ. 2008 ทรงยุบจิปฮยอนจอน และตั้งวอนกักจาขึ้นมาแทนให้ปราชญ์ขงจื้อเป็นเพียงแค่ที่ปรึกษาไม่มีสิทธิคัดค้านนโยบายของพระองค์ และทรงเริ่มใช้นโยบายเสด็จไปยังแต่ละหน่วยงานราชการด้วยพะรองค์เองเพื่อควบคุมให้อยู่ในพระราชอำนาจ
และยังทรงจัดเปลี่ยนการถือครองที่ดินของยังบันใหม่ โดยให้ถือว่าที่ดินของยังบันนั้นคือที่ดินที่ "เช่า" จากราชสำนักยังบันไม่มีสิทธิ์ขาด ดังนั้นสิทธิ์ของยังบันในการถือครองที่ดินจึงจบลงในสมัยพระเจ้าเซโจ เปลี่ยนขุนนางที่มีอำนาจเป็นเพียงแค่ลูกจ้างของราชสำนักเท่านั้น และทรงจัดให้มีการสอบควากอ(จอหงวน)แบบใหม่ เดิมทีควากอจะสอบทุกสามปี แต่พระเจ้าเซโจทรงสั่งให้มีการสอบทุกครั้งที่พระองค์เสด็จไปยังซองกยุงวาน ศาลเจ้าขงจื้อประจำโชซอน ทำให้พระองค์มีอำนาจสามารถควบคุมการสอบควากอ จากการที่ผู้ที่ผ่านการสอบควากอแบบพระเจ้าเซโจเสด็จมีมากขึ้น เพราะทรงเสด็จไปซองกยุงวานบ่อย
เพื่อที่จะลดอำนาจปราชญ์ขงจื้อลงไปอีก พระเจ้าเซโจจึงทรงอุปถัมภ์พระพุทธศาสนา ทรงตั้งคังยอนโดกัม เพื่อแปลพระไตรปิฏกเป็นภาษาเกาหลี และพิมพ์ไตรปิฏก โคเรียนะ พระไตรปิฏกฉบับเกาหลีโดยราชวงศ์โกเรียว และเพื่อเชิดชูประวัติศาสตร์เกาหลี พระเจ้าเซโจทรงให้มีการพิมพ์ทงกุกทงกัม (กระจกสะท้อนอาณาจักรตะวันออก) เป็นหนังสือประวัติศาสตร์เกาหลีฉบับสมบูรณ์ตั้งแต่ทันกุนจนถึงสิ้นราชวงศ์โกเรียว ที่สำคัญทรงสั่งให้มีการจัดทำเคียงกุกแดจอน (กฎหมายบริหารประเทศ) เป็นกฎหมายประจำราชวงศ์โชซอนไปอีกหลายร้อยปี แต่ยังไม่ทันเสร็จพระเจ้าเซโจก็สิ้นพระชนม์ในพ.ศ. 2011 พระเจ้าเยจงสืบราชสมบัติต่อ
รัชสมัยก่อนหน้า: พระเจ้าดันจง |
ประมุขแห่งเกาหลี ราชวงศ์โชซอน พ.ศ. 1998 - พ.ศ. 2011 |
รัชสมัยถัดไป: พระเจ้าเยจง |
พระเจ้าเซโจ เป็นบทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ พระเจ้าเซโจ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |