ป่าดึกดำบรรพ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ป่าดึกดำบรรพ์ (Old Forest) เป็นชื่อป่าทึบแห่งหนึ่งในปกรณัมชุด มิดเดิลเอิร์ธ ของ เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน ตั้งอยู่ทางตะวันออกของแคว้นไชร์ ระหว่างเขตบั๊กแลนด์ กับเขาสุสาน ใจกลางแผ่นดินเอเรียดอร์อันกว้างใหญ่

แต่เดิมดินแดนแถบนี้เป็นป่าทึบขนาดใหญ่ไร้ผู้อยู่อาศัย (เป็นที่มาของคำว่า 'เอเรียดอร์' หมายถึง 'แผ่นดินร้าง') แต่เมื่อชาวนูเมนอร์มาบุกเบิกแผ่นดินทางใต้ และชาวฮอบบิทอพยพมาจากทางตะวันออกของเทือกเขามิสตี้ ผืนป่าในเอเรียดอร์ก็ลดน้อยถอยลง หนึ่งในเขตแดนป่าที่เหลือก็คือป่าดึกดำบรรพ์แห่งนี้ ชาวฮอบบิทเชื่อว่าในป่าดึกดำบรรพ์มีต้นไม้ขนาดใหญ่ที่เดินได้และพูดได้ (น่าจะเป็นพวกเดียวกับเอนท์) และยังโหดร้ายอีกด้วย ในหนังสือ ลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน มหันตภัยแห่งแหวน เมื่อโฟรโดกับผองเพื่อนฮอบบิทเดินทางออกจากไชร์ทางด้านบั๊กแลนด์ ได้ผ่านเข้าไปในป่าดึกดำบรรพ์ และถูกต้นไม้ใหญ่ชื่อ 'ผู้เฒ่าหลิว' จับตัวเอาไว้

ทางตะวันออกเฉียงใต้ของป่ามีแม่น้ำวิทธีวินเดิลไหลผ่าน ริมแม่น้ำนั้นเป็นบ้านของ ทอม บอมบาดิล ซึ่งได้ไปช่วยเหล่าฮอบบิทเอาไว้จากผู้เฒ่าหลิว

ในเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ฉบับภาพยนตร์ ได้ตัดเรื่องของป่าดึกดำบรรพ์ และ ทอม บอมบาดิล ออกไป