ชะนีดำ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชะนีดำ (Black-cheeked gibbon) จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลัง ชั้นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม อันดับวานร มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Hylobates concolor
มีรูปร่างหน้าตาคล้ายชะนีมงกุฎ (Hylobates pileatus) และชะนีมือขาว (H.lar) ตัวผู้มีขนปกคลุมลำตัวสีดำสนิท ยกเว้นบริเวณใบหน้า ที่มีขนสีขาวขึ้นแซมอยู่บริเวณรอบ ๆ ดวงตา จมูกและปาก ส่วนตัวเมียมีขนปกคลุมลำตัวสีครีม และมีสีดำอยู่กลางกระหม่อม
ชะนีดำมีความยาวลำตัวและหัว 46-60 เซนติเมตร น้ำหนัก 4.5-9 กิโลกรัม มีการกระจายพันธุ์อยู่ทางตอนใต้ของจีน ภาคเหนือของลาวและเวียดนาม
แต่การศึกษาชีววิทยาและนิเวศวิทยาของชะนีดำมีน้อยมาก อย่างไรก็ตามชะนีชนิดนี้มีความใกล้เคียงกับชะนีแก้มขาว (H.leucogenys) สามารถอาศัยอยู่ได้ในป่าหลายประเภท เช่น ป่าดิบ ป่าเบญจพรรณ หรือป่าที่อยู่ในระดับความสูงประมาณ 2,900 เมตรจากระดับน้ำทะเล พบว่าชะนีดำอาศัยอยู่บนยอดไม้ที่มีความสูงมากกว่าชะนีชนิดอื่น ๆ อาหารหลักคือ ยอดอ่อนของต้นไม้ ใบไม้ ผลไม้ หรือดอกไม้ แต่จะชอบกินไม้จำพวกไผ่มากที่สุด
ออกหากินในเวลากลางวัน มีพฤติกรรมการรวมฝูงแบบผัวเดียวเมียเดียว โดยฝูงหนึ่งมีสมาชิกประมาณ 3-5 ตัว ตัวผู้เป็นผู้นำกลุ่มในการหาอาหารและดูแลฝูง จะลงมาบนพื้นดินบ้างเพื่อกินหน่อไม้ ลักษณะการร้องของชะนีดำมีความต่างระหว่างตัวผู้และตัวเมีย โดย ตัวผู้มีเสียงร้องที่ยาวกังวาลและแหลมกว่าตัวเมีย
