การวัดความแข็งบริเนล
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การวัดความแข็งบริเนล (Brinell hardness test) คือการวัดความแข็งของวัตถุจากรอยบุ๋มที่เกิดจากการกดลูกปืนแข็ง ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 10 มิลลิเมตรที่ทำด้วยเหล็กกล้าที่ทำให้แข็งหรือ ทำด้วยทังสเตนคาร์ไบด์เผาแล้วนำมากดด้วยเครื่องกดที่ได้มาตรฐาน ผลลัพธ์ของความแข็งที่มีหน่วยเป็นบริเนลเท่ากับน้ำหนักที่กดเป็นกิโลกรัม หารด้วยเนื้อที่ที่เกิดรอยถูกกดวัดเป็นตารางมิลลิเมตร ชื่อหน่วยวัดบริเนลตั้งตามชื่อของนักโลหวิทยา (Metallurgist) ชาวสวีเดน ชื่อโยอัน บริเนล
หน่วยความแข็งบริเนล (Brinell Hardness)ใช้ชื่อย่อว่า HB
| วัสดุ | ความแข็ง |
|---|---|
| ไม้เนื้ออ่อน | 1.6 HBS 10/100 |
| ไม้เนื้อแข็ง | 2.6 - 7.0 HBS 10/100 |
| อะลูมิเนียม | 15 HB |
| ทองแดง | 35 HB |
| เหล็ก | 120 HB |
| เหล็กไร้สนิม | 250 HB |
| กระจก | 550 HB |
| เหล็กแข็งที่ใช้ทำเครื่องมือ | 650-700 HB |
