Zielona Dolina Gąsienicowa
Z Wikipedii
Zielona Dolina Gąsienicowa – południowo-zachodnia część Doliny Gąsienicowej w Tatrach. Znajduje się ona na przedłużeniu Doliny Suchej Wody, gdzie tworzy duży, niemal płaski teren zwany Roztoką Stawiańską, ciągnąc się aż po szczyty głównej grani Tatr – od Kasprowego Wierchu po Zawratową Turnię. Od Czarnej Doliny Gąsienicowej oddzielona jest na wschodzie grzbietem górskim utworzonym przez Mały Kościelec i Kościelec. Od północnego zachodu ograniczają ją stoki Uhrocia Kasprowego. W jej południowej, górnej części znajdują się kotły polodowcowe: Świnicka Kotlinka i Mylna Kotlinka. Pod Kasprowym Wierchem znajduje się Sucha Dolina Stawiańska, nazywana również Kotłem Kasprowym lub Gąsienicowym. W Zielonej Dolinie Gąsienicowej znajduje się aż 19 z 21 stawów Doliny Gąsienicowej[1]. Niektóre z nich to małe, okresowe stawki, które podczas suchego lata całkowicie wysychają. Większe stawy to: Zielony Staw Gąsienicowy (3,764 ha), Długi Staw Gąsienicowy (1,564 ha), Kurtkowiec (1,536 ha z wyspą), Dwoisty Staw Gąsienicowy (1,355 i 0,880 ha), Zadni Staw Gąsienicowy (0,515 ha), Litworowy Staw Gąsienicowy (0,407 ha), Czerwone Stawki Gąsienicowe (0,196 i 0,138 ha). Do mniejszych stawów (poniżej 0,05 ha) należą: Dwoiśniaczek, Dwoiśniak, Jedyniak, Kotlinowy Stawek, Samotniak, Troiśniak. Tuż przy żółtym szlaku turystycznym ze schroniska Murowaniec na Kasprowy Wierch, ok. 300 m od schroniska, znajduje się jeszcze zagłębienie wypełnione wodą – Mokra Jama, nieuwzględniona w klasycznych opracowaniach tatrzańskich.
[edytuj] Szlaki turystyczne
– czarny: Roztoka Stawiańska – Świnicka Przełęcz
– żółty: Murowaniec – Roztoka Stawiańska – Kasprowy Wierch
– zielony: Sucha Dolina Stawiańska – przełęcz Liliowe
– niebieski: Czerwone Stawki – Karb
Przypisy
- ↑ O tylu stawach wspomina Witold Henryk Paryski w przewodniku Tatry Wysokie. W rzeczywistości liczba stawów jest zmienna i wynosi od 19 do 22. Por. Magdalena i Tomasz Zwijacz Kozica. Tatrzańskie pojezierze. Tatry. Nr 2 (24), Wiosna 2008, s. 70-71. Zakopane : Tatrzański Park Narodowy, 2008. ISSN 0867-4531. (pl)
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
