Zadni Ornak
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°12'48" N 19°50'11" E
Zadni Ornak | |
Środkowy skalisty wierzchołek to Zadni Ornak i Siwe Skały |
|
Państwo | Polska, Europa |
Pasmo | Tatry, Karpaty |
Wysokość | 1 867 m n.p.m. |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Zadni Ornak – najwyższy z kilku szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielającego górną część Doliny Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Dolinę Starorobociańską). Długi grzbiet Ornaku posiada cztery szczyty niewiele wznoszące się ponad główną grań. Są to, licząc od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański (1832 m), Ornak (1854 m), Zadni Ornak (1867 m) i Kotłowa Czuba (1840 m). Pomiędzy Ornakiem i Zadnim Ornakiem znajduje się Ornaczańska Przełęcz (1795 m).
Zadni Ornak posiada skalisty wierzchołek, niżej zbocza porośnięte są murawą z sitem skuciną o czerwieniejących pędach. Odcinek grani na południe od Zadniego Ornaku jest pocięty na odcinku ok. 100 m rowami grzbietowymi. We wschodnim kierunku szczyt tworzy przedłużenie - mającą długość ok. 300 m grupę skał, tzw. Siwe Skały. Tworzą one drugi, nieco niższy wierzchołek Zadniego Ornaku. Obszar wierzchołkowy i obszar Siwych Skał to rumowisko skalne porośnięte jasnozielonymi i siwymi porostami. Jest to najbardziej skalisty obszar całego grzbietu Ornaku, który w większości jest trawiasty, lub porośnięty kosodrzewiną. Dawniej były to tereny pasterskie Hali Ornak.
[edytuj] Szlaki turystyczne
- – zielony z Iwaniackiej Przełęczy przez Siwą Przełęcz i Siwe Turnie do przełęczy Liliowy Karb.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.