Wzgórza Szeskie
Z Wikipedii
| Wzgórza Szeskie | |
 |
|
| Megaregion | Niż Wschodnioeuropejski |
| Prowincja | Niż Wschodniobałtycko-Białoruski |
| Podprowincja | Pojezierza Wschodniobałtyckie |
| Makroregion | Pojezierze Mazurskie |
| Mezoregion | Wzgórza Szeskie |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: - woj. warmińsko-mazurskie |
Wzgórza Szeskie, Szeski Garb (842.85) (niem.: Seesker Höhen) – mezoregion fizycznogeograficzny w północno-wschodniej Polsce, północno-wschodnia część Pojezierza Mazurskiego, najmniejsza i najwyżej wzniesiona. Powierzchnia 401 km2, rozciąga się w układzie południkowym na przestrzeni ok. 30 km, między Oleckiem a Gołdapią.
Wzgórza Szeskie, stanowiące ciąg moren czołowych, odznaczają się wyraźnym garbem w krajobrazie. W północnej ich części wysokości względne przekraczają 100 m. Najwyższym wzniesieniem jest Góra Szeska (309 m n.p.m.) - trzecie pod względem wysokości pasma polskich pojezierzy. Na północ od niej ciągnie się pas wzgórz, których kulminację stanowią: Góra Rudzka (284 m n.p.m.), Góra Tatarska (308 m n.p.m.), Piękna Góra (Góra Gołdapska) (272 m n.p.m.).
Klimat obszaru jest wyraźnie chłodniejszy(o 0,5 - 1 st.C) i wilgotniejszy w porównaniu z otaczającymi terenami , roczne opady przekraczają 700 mm. Ukształtowanie terenu i długo zalegająca pokrywa śnieżna umożliwia uprawiania tutaj narciarstwa zjazdowego (m.in. na Górze Gołdapskiej).
Brak jest większych kompleksów leśnych. Na obszarze Wzgórz znajduje się rezerwat przyrody "Cisowy Jar" – wąwóz porośnięty lasem mieszanym, ochronie podlega najbogatsze na Mazurach stanowisko cisa pospolitego. Występują tu małe zagłębienia bezodpływowe, wypełnione wodą lub zabagnione, oraz liczne strumienie o znacznych spadkach. W czasie burz strumienie te mogą powodować erozję gleby. Region odznacza się niewielką gęstością zaludnienia, brak jest większych osiedli.
Pojezierze Olsztyńskie • Pojezierze Mrągowskie • Kraina Wielkich Jezior Mazurskich • Kraina Węgorapy • Wzgórza Szeskie • Pojezierze Ełckie • Równina Mazurska
