Wojciech Jastrzębowski (przyrodnik)
Z Wikipedii
Wojciech Bogumił Jastrzębowski (19 kwietnia 1799 w Szczepkowie Giewartach koło Przasnysza - 30 grudnia 1882 w Warszawie), naukowiec polski, przyrodnik i wynalazca, profesor botaniki, fizyki, zoologii i ogrodnictwa w Instytucie Rolniczo-Leśnym na Marymoncie. Jeden z głównych twórców ergonomii.
Pochodził z ubogiej rodziny szlacheckiej, był synem Mateusza i Marianny z Leśnikowskich, w wieku lat 9 stał się zupełnym sierotą. Maturę zdał w Liceum Warszawskiem. Brał udział w powstaniu listopadowym. Był też autorem zegara słonecznego w warszawskich Łazienkach oraz twórcą urządzenia Do określania kompasów na jakiejkolwiek bądź przestrzeni i w każdym położeniu. Członek Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauki, Krakowskiego Towarzystwa Naukowego, Kieleckiego Towarzystwa Rolniczego oraz Towarzystwa Rolniczego we Lwowie. Autor pionierskiej rozprawy ergonomicznej Rys ergonomji czyli nauki o pracy, opartej na prawdach poczerpniętych z Nauki Przyrody (1857). Napisał też Traktat o Wiecznym Przymierzu Między Narodami Ucywilizowanymi- Konstytucja dla Europy (1831). Utworzył Zakład Praktyki Leśnej, będący pierwszą instytucją doskonalenia zawodowego dla leśników. Był on zlokalizowany w okolicach Broku w Feliksowie. W 2004 roku w Broku odsłonięto pomnik Jastrzębowskiego.
Jastrzębowski był żonaty z Anielą z d'Cherów i miał pięć córek i dwóch synów. Spośród jego potomków szczególnie się wyróżnił Wojciech Jastrzębowski (1884-1963), plastyk, senator II RP, profesor.
[edytuj] O wiecznym pokoju między narodami
Wojciech Jastrzębowski podczas przerw w walkach o obronę Warszawy w bitwie pod Olszynką Grochowską (25 lutego 1831) sformułował tekst, który można określić jako projekt pierwszej w historii konstytucji zjednoczonej Europy jako jednej republiki bez wewnętrznych granic, z jednolitym prawodawstwem oraz organami władzy złożonej z przedstawicieli wszystkich narodów. Projekt ten O wiecznym pokoju między narodami - Wolne chwile żołnierza polskiego, czyli myśli o wiecznym pokoju między narodami cywilizowanymi, (w skrócie zwany "O wiecznym pokoju między narodami") składał się z 77 artykułów. Został opublikowany 3 maja 1831 r. w rocznicę majowej Konstytucji. Jastrzębowski napisał m.in.: wszystkie narody europejskie mają się wyrzec swojej wolności i zostać niewolnikami praw, wszyscy monarchowie maja być odtąd tylko stróżami i wykonawcami tychże praw i nie tytułować się inaczej tylko ojcami narodów.
