Wieloprocesorowość asynchroniczna
Z Wikipedii
AMP (ang. Asynchronous Multiprocessing) - architektura komputerowa, mająca na celu zwiększenie mocy obliczeniowej komputera poprzez wykorzystanie kilku procesorów pracujących niezależnie od siebie.
W architekturze asynchronicznej, która jest odmianą wieloprocesorowości asymetrycznej, poszczególne procesory nie są traktowane jednakowo. W szczególności poszczególne procesory mogą być taktowane innymi zegarami lub mogą być na nich uruchomione różne systemy operacyjne i pracują niezależnie od siebie. Układy AMP wykorzystywane są w systemach czasu rzeczywistego (RTOS) które wymagają ścisłej kontroli nad procesorem, na którym system jest uruchomiony.
Procesory w układzie AMP mogą mieć dostęp do rozłącznych zestawów urządzeń peryferyjnych. Takie rozwiązanie upraszcza projektowanie systemów, ale ogranicza maksymalną wydajność w porównaniu do architektury symetrycznej.
Przykładem zastosowania AMP w komputerach osobistych, był procesor Intel 80286 współpracujący z koprocesorem numerycznym 80287, który był wykorzystywany tylko do przeprowadzania obliczeń i taktowany był zegarem o innej częstotliwości niż procesor główny.
