Wikipedysta:Władysław Goliński/Brudnopis
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Brudnopis dla Kappeln
Szablon:Ten artykuł
Szablon:Infobox Ort in Deutschland
| Kappeln | |
| Państwo |  Niemcy |
| Kraj związkowy | Schleswig-Holstein |
| Powiat | Schleswig-Flensburg |
| Powierzchnia | 43.32 km² |
| Populacja
2005-06-30 |
11393 263 osób/km² |
| Położenie | 54° 39' 41" N 9° 55' 52" E |
| Wysokość | |
| Numer kierunkowy | +04642, +04644 |
| Tablice rejestracyjne | SL |
| [ Strona internetowa miasta] | |
Kappeln (dänisch: Kappel) ist eine Stadt im Kreis Schleswig-Flensburg in Schleswig-Holstein (Deutschland). Die Stadt an der Schlei ist Fischereiort und war bis Juni 2006 Garnisonsstadt (Olpenitz). Für das östliche Angeln und das nördliche Schwansen hat Kappeln eine Zentrumsfunktion. Kappeln verfügt neben einem kleinen Hafenbetrieb über mehrere Sportbootanlegestellen.
Kappeln (duński: Kappel) jest miastem położonym w kraju związkowym: Schleswig-Holstein, powiecie: Kreis Schleswig-Flensburg, Republiki Federalnej Niemiec. Miasto leży nad brzegiem Schlei, powstało jako osada rybacka, było miastem garnizonowym aż do czerwca 2006 roku, garnizon był w Olpenitz. Dla gości ze wschodu to kraina wędkowania, z północy to okolica Schwansen- Kappeln spełnia rolę centrum regionalnego. Kappeln wypełnia też ze swoimi niewielkimi urządzeniami portowymi duże potrzeby stawiane przystaniom łodzi sportowych.
[edytuj] Allgemeines
Der Name leitet sich etymologisch von "Kapelle" ab. Seit Ende der 1950er Jahre lebte Kappeln zu einem großen Teil von dem damals neu eingerichteten Marinestützpunkt Olpenitz und den damit verbundenen Einrichtungen der bundesdeutschen Marine. Heute hat Kappeln vor allem eine touristische Bedeutung und ist wie schon seit Ende des Ende 19. Jahrhunderts Hauptort der östlichen Schleiregion.
Als Standort für industrielle Fertigung hat die Stadt seit den 70er Jahren des 20. Jahrhunderts mehrere wichtige Betriebe (u.a. Bekleidung) verloren. Die ehemalige Nestlé-Fabrik wird als Cremilk weitergeführt.
Kappeln versuchte sich in den letzten Jahren auch als Kulturstadt zu profilieren. Besonders die Sammlung der Stadt Kappeln ist in diesem Zusammenhang zu nennen.
[edytuj] Ogólnie
Nazwa miejscowości wywodzi się od słowa "Kapelle" co po przetłumaczeniu oznacza "kaplica". Od roku 1950 Kappeln zmienia swoje oblicze i opiera się na przyjęciu w Olpenitz zdecydowanie morskiego znaczenia niemieckiej Bundesmarine. Obecnie Kappeln ma zdecydowanie wysokie znaczenie turystyczne, i już od końca XIX stulecia zajmuje naczelne miejsce dla okolicy wyznaczanej przez Schlei.
Jako swoje miejsce dla jednych z ważniejszych zakładów do prowadzenia produkcji wybrał sobie miasto już w latach 70- tych XX w. m. in. przemysł odzieżowy. Powstały też tutaj zakłady Nestlé-pracujące jako Cremilk.
Powoli Kappeln przeistaczało się w ważną placówkę kulturalną. Wymienić trzeba zbiory powstałe z istnienia samego miasta Kappeln.
[edytuj] Konversion der Marine-Flächen
Im Juni 2006 wurde der erst in den 1950er Jahren gebaute Marinehafen Olpenitz offiziell geschlossen. Diese Schließung des Marinestützpunktes, von dem zeitweise bis zu 4000 Arbeitsplätze abhingen, stellt die Stadt vor eine große Herausforderung. Die Infrastruktur Kappelns (u.a. Schulangebot, Kindergärten) ist auf 10.000 Einwohner ausgelegt und kann nach Aussage des Bürgermeisters Feodoria (CDU) ohne Nachfolgeprojekte für den Hafen und die Einrichtungen der Marine nicht gehalten werden. Seit 2004 befanden sich neben kleineren Vorhaben zwei größere Projekte in der Planungsvorbereitung: ein paralympisches Zentrum im Ortsteil Ellenberg und eine touristisches Zentrum Port Olpenitz im Gebiet des früheren Marinehafens Olpenitz.
W czerwcu 2006 roku została oficjalnie już zamknięta przystań marynarki, ta co wybudowana została w 1950 roku. Zatrzymanie pracy portu, który opierał się na związkach z marynarką spowodował dla władz miasta konieczność znalezienia pracy dla zwalnianych 4000 osób. Infrastruktura Kappeln miała i ma (m. in. oferta szkół, przedszkoli) ograniczone możliwości i nie będzie mogła być utrzymana na poziomie swoich 10 000 mieszkańców, zgodnie z ówczesną wypowiedzią burmistrza, bez dokończenia prac projektowych i wyposażenia mariny. Od 2004 znajdowały się w zamyśle i w przygotowaniu dwa duże projekty: jeden to paralympisches Zentrum we wschodniej części Ellenbergu a drugi to centrum turystyczne Port Olpenitz znajdujące sie na obszarze starej przystani marynarki Olpenitz.
Das Projekt der holländischen Cone-Group für die Anlagen der früheren Marinewaffenschule Ellenberg wurde Mitte Dezember 2006 vom Investor vorerst zurückgezogen, weil nach dessen Angaben die ursprünglich vom Land in Aussicht gestellten Fördergelder nur noch in reduzierter Höhe bewilligt werden sollten. Für das mögliche Scheitern des Projektes machten der Investor sowie der Kappelner Bürgermeister Feodoria (CDU) den Schleswig-Holsteiner Wirtschaftsminister Austermann (CDU) verantwortlich. Anfang 2007 wurde unter der Leitung des Landrates Bogislav-Tessen von Gerlach ein Versuch zur Rettung des Projektes unternommen; das Ergebnis ist derzeit offen, allerdings seien, so der Landrat, "alle Irritationen ausgeräumt", eine Realisierung somit wieder möglich. Für die Stadt Kappeln wäre ein Scheitern ein herber Rückschlag in der Neuplanung der früher militärisch genutzten Ortsteile. Als unmittelbares Problem muß die Stadt derzeit wieder die laufenden Kosten des Schwimmbades Ellenberg übernehmen, die ab dem 1. Januar 2007 von der Cone-Group getragen werden sollten.
Anstelle des ausgedienten Marinenhafens ist weiterhin der Bau eines Ferienparks (Port Olpenitz) durch einen privaten Investor geplant, der ohne öffentliche Fördergelder gebaut werden soll. Der Kaufvertrag zwischen zwischen der Bundesanstalt für Immobilienaufgaben und der Port Olpenitz GmbH wurde am 20. Oktober 2006 unterzeichnet. Laut Wirtschaftsminister Austermann (CDU) will diese Gesellschaft mit 500 Millionen Euro das größte Tourismusprojekt an der gesamten Ostseeküste bauen - mit einer Insel- und Lagunenstadt im ehemaligen Marinehafen. An dieses Projekt knüpft die Stadt Kappeln große Hoffnungen, um den Tourismus als wirtschaftliche Grundlage weiter auszubauen. Hinter dem Investor steht u. a. eine börsennotierte US-amerikanische Immobiliengesellschaft. Ein bislang nicht abschließend gelöstes Problem ist die Nutzung der Halbinsel zur Lotseninsel Schleimünde hin. Die Planung des Investors, die Halbinsel mit einem bepflanzten Wall der Länge nach in einen Teil unter Naturschutz (zur Schlei hin) und einen touristisch genutzten (zur Ostsee hin) zu unterteilen, ist bislang nicht vom Amt für Natur und Umwelt abschließend geprüft worden. Nach einer Meldung des NDR vom 20.12.2006 soll die Standortverwaltung den Stützpunkt Olpenitz "besenrein" bis Ende März 2007 an den Investor übergeben. Parallel hierzu soll die Baustelleneinrichtung für Port Olpenitz bereits Anfang 2007 eingerichtet werden.
[edytuj] Historia Ustki po II wojnie światowej
Historia Ustki po II Wojnie Światowej - obejmuje umowny okres czasu od chwili wejścia do Stolpmünde żołnierzy Armii Czerwonej do dnia bieżącego. Z podstawowej więc zasady istnieje konieczność bieżącego uzupełniania ważnymi zdarzeniami historii Ustki. Czas koryguje ważność owych zdarzeń, trzeba nieważne zdarzenia zatem usuwać z opisu.
[edytuj] Nadanie praw miejskich
Prawa miejskie Ustka uzyskała wtedy, gdy zaraz po wojnie jeszcze nie została ostatecznie zatwierdzona polska nazwa miejscowości, nie zachowała się bowiem ani kaszubska ani tym bardziej polska jej nazwa.
Nie było żadnych poważnych starć wojska podczas zdobywania Stolpmünde.
[edytuj] Historia budynku szkolnego- Chełmża
Wzrost ludności Chełmży, jaki nastąpił w II poł. XIX w. spowodował znaczny wzrost ludności i, co jest oczywiste nastąpiło zwiększenie się liczby uczniów. Decyzje o budowie nowoczesnych budynków szkolnych na niezabudowanych terenach przy skrzyżowaniu ul. Hallera i P. Skargi (wówczas były niemieckie nazwy tych ulic: Wilhelmstrasse i Karlstrasse) zostały zatem wymuszone. Najstarszym budynkiem, z powstałego całego kompleksu znajdujących się tu szkół jest neogotycka szkoła, wybudowana przez firmy Ulmera, Knadla, Rosenthala i Kurza w 1898 roku. Zdecydowano, że była w tym budynku szkoła dla dziewcząt, szkoła ewangelicką i prywatna szkoła wyższa dla chłopców. W 1905 roku podjęto kolejną decyzję o budowie oddzielnej szkoły dla chłopców, która była wyposażona już w salę do ćwiczeń gimnastycznych. Szkoła dla dziewcząt mieściła się w tym budynku do chwili odzyskania przez Polskę niepodległości. Od pierwszego dzwonka nawa władza PRL zadecydowała, jak zresztą wszędzie w Polsce, że były klasy mieszane- z dziewcząt i chłopców. Taka syduacja jest do dnia dzisiejszego.
