Vidocq
Z Wikipedii
Vidocq | |
plakat filmu | |
Oryginalny tytuł | Vidocq |
Gatunek | thriller |
Kraj produkcji | Francja |
Główne role | Gérard Depardieu, Guillaume Canet, Inés Sastre |
Data premiery | 2001 |
Czas trwania | 100 min. |
Produkcja | |
Reżyseria | Pitof |
Scenariusz | Pitof, Jean-Christophe Grangé |
Muzyka | Bruno Coulais |
Zdjęcia | Jean-Pierre Sauvaire, Jean-Claude Thibault |
Scenografia | Jean Rabasse |
Kostiumy | Carine Sarfati |
Montaż | Thierry Hoss |
Produkcja | Dominique Farrugia |
Vidocq na Filmweb.pl | |
Vidocq na IMDb |
Vidocq - francuski kostiumowy film z gatunku thriller z domieszką fantastyki. Na ekranach kin zadebiutował w 2001 roku. Film trwa 100 minut.
[edytuj] Obsada
- Gérard Depardieu - Vidocq
- Guillaume Canet - Etienne Boisset
- Inés Sastre - Preah
- André Dussollier - Lautrennes
- Moussa Maaskri - Nimier
- Jean-Pierre Gos - Tauzet
- Isabelle Renauld - Marine Laffite
- Jean-Pol Dubois - Belmont
- André Penvern - Veraldi
- Gilles Arbona - Laffite
- Jean-Marc Thibault - Leviner
- François Chattot - Froissard
- Nathalie Bécue - Matrona
- Luc-Antoine Diquéro - Dziennikarz
- Akonio Dolo - Gandin
- Edith Scob - Sylvia
- Pierre Macherez - Ranny żołnierz
[edytuj] Fabuła
Akcja filmu rozgrywa się w Paryżu we Francji w 1830 roku. Trwają ostatnie chwile monarchii Burbonów, lecz rewolucja lipcowa zacznie się za kilka dni. Miasto nękane jest przez tajemniczego mordercę, o pseudonimie "Alchemik". Plotki głoszą, że kto zobaczy swe odbicie w złotej masce zabójcy, traci duszę. François Eugène Vidocq (postać historyczna, 1775-1857), były galernik, następnie szef Brygady Bezpieczeństwa w policji, wreszcie słynny paryski prywatny detektyw, nazywany ojcem kryminalistyki, prowadzi śledztwo w sprawie dziwnych morderstw. Po kilkumiesięcznym dochodzeniu ginie. Młody biograf, Etienne Boisset, postanawia pomścić jego śmierć oraz dokończyć śledztwo. Wyniki jego dochodzeń i nieoczekiwane zwroty akcji zaskakują wszystkich.
Film jest ciekawy nie tylko z powodu sprawności warsztatowej, ale także ze względu na różne poziomy znaczeń i możliwego odbioru. Jest w tym filmie, oprócz fabuły, bogato, ale dyskretnie pokazane życie Paryżan, tzw. koloryt lokalny, pieczołowicie, wiernie ale i lekko przedstawiona epoka. Dodatkowym, a może nawet podstawowym walorem jest wymiar metafizyczny: walki dobra ze złem, pokazanej niekonwencjonalnie: bohater nie jest czysty jak łza, antybohater nie jest jednoznacznie zły.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Recenzja filmu
- Strona filmu dystrybutora Uwaga: strona nie daje się przeglądać przy zablokowanych wyskakujących okienkach (pop-up)