Victor Piţurcă
Z Wikipedii
Victor Piţurcă | ||
Data i miejsce urodzenia |
8 maja 1956 Orodel, Rumunia |
|
Pozycja | napastnik | |
Wzrost | 195 | |
Waga | 78 | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1970-1974 1974-1975 1975-1976 1976-1977 1977-1978 1978-1979 1979-1980 1980-1981 1981-1982 1982-1983 1983-1984 1984-1985 1985-1986 1986-1987 1987-1988 1988-1989 1989-1990 |
Universitatea Craiova Dinamo Slatina Universitatea Craiova Universitatea Craiova Pandurii Târgu-Jiu Drobeta Turnu Severin Olt Scorniceşti Olt Scorniceşti Olt Scorniceşti Olt Scorniceşti Steaua Bukareszt Steaua Bukareszt Steaua Bukareszt Steaua Bukareszt Steaua Bukareszt Steaua Bukareszt RC Lens |
- (-) - (-) 2 (0) 6 (0) - (-) - (-) 26 (5) 25 (6) 33 (9) 34 (8) 23 (10) 32 (19) 34 (29) 31 (22) 33 (34) 22 (23) 28 (4) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1985-1987 | Rumunia | 13 (6) |
Victor Piţurcă (ur. 8 maja 1956 w Orodel), rumuński piłkarz, występujący na pozycji napastnika, i trener piłkarski. Jest wychowankiem Universitatei Craiova. W latach 80. był zawodnikiem Steauy Bukareszt, gdzie tworzył duet napastników z Mariusem Lăcătuşem. W tym czasie zdobył Puchar Ligi Mistrzów w 1986, a trzy lata później ponownie grał w finale tej imprezy. Jest jednym z najskuteczniejszych piłkarzy w historii ligi rumuńskiej; w jednym tylko sezonie 1987-1988 w trzydziestu trzech meczach strzelił trzydzieści cztery gole. Piłkarską karierę zakończył w 1990 roku w barwach RC Lens.
Po powrocie do Rumunii pracował w sztabie szkoleniowym Steauy, a w 1993 roku został pierwszym szkoleniowcem. Rok później zdobył z zespołem mistrzostwo kraju, wynik ten powtórzył w 2001 roku. Od 1998 do 1999 roku był selekcjonerem reprezentacji Rumunii. W tym czasie wywalczył awans do Euro 2000, ale mimo korzystnego bilansu (16 meczów, 9 zwycięstw-6 remisów-1 porażka) w listopadzie 1999 roku musiał zrezygnować ze stanowiska po konflikcie z liderem zespołu Gheorghe Hagim. Od stycznia 2005 roku po raz drugi jest trenerem kadry.
Spis treści |
[edytuj] Sukcesy piłkarskie
- mistrzostwo Rumunii 1985, 1986, 1987, 1988 i 1989, Puchar Rumunii 1985, 1987 i 1989, Puchar Mistrzów 1986, finał Pucharu Mistrzów 1989 i Superpuchar Europy 1986 ze Steauą Bukareszt
W ekstraklasie Rumunii rozegrał 301 meczów i strzelił 165 bramek.
[edytuj] Kariera szkoleniowa
Po zakończeniu kariery piłkarskiej przez trzy lata był asystentem kolejnych trenerów Steauy, by w sezonie 1993-94 poprowadzić drużynę ze stolicy Rumunii samodzielnie. Efektem jego pracy był tytuł mistrza kraju.
Po krótkiej przygodzie z Universitateą Craiova, z którą zdobył wicemistrzostwo kraju, związał się na dłużej z Rumuńskim Związkiem Piłki Nożnej, najpierw jako trener reprezentacji młodzieżowej, a od 1998 roku w roli selekcjonera kadry narodowej. W eliminacjach do Euro 2000 Rumunia zajęła drugie miejsce w grupie, ale miała najwięcej punktów ze wszystkich wiceliderów grup, więc do turnieju awansowała bezpośrednio, bez konieczności rozgrywania barażów. Jednak Piţurcă został zwolniony pod koniec 1999 roku po konflikcie z Gheorghe Hagim, któremu nie podobało się odstawianie przez selekcjonera na boczny tor doświadczonych piłkarzy, i który zagroził rezygnacją z występów w reprezentacji w przypadku pozostawienia Piţurki na stanowisku. Selekcjoner musiał odejść. Został zastąpiony przez doświadczonego Emerica Ienei.
Później przez pięć lat pracował w Steaule, gdzie zdobył w 2001 roku mistrzostwo i Superpuchar kraju. Pod koniec 2004 roku, po dymisji Anghela Iordănescu, został ponownie wybrany na trenera kadry. Po nieudanych eliminacjach do Mundialu 2006, celem nadrzędnym, jaki postawili przed Piţurką kibice i prezes związku, jest wywalczenie awansu do Euro 2008.
- 1990-93 – Steaua Bukareszt, asystent
- 1993-94 – Steaua Bukareszt
- 1994-95 – Universitatea Craiova
- 1996-98 – reprezentacja Rumunii U-21
- 1998-99 – reprezentacja Rumunii
- 1999-02 – Steaua Bukareszt
- 2002-04 – Steaua Bukareszt
- od 2005 – reprezentacja Rumunii
1 Lobonţ • 2 Contra • 3 Raţ • 4 Tamaş • 5 Chivu • 6 Rădoi • 7 Petre • 8 Codrea • 9 Marica • 10 Mutu • 11 Cociş • 12 Popa • 13 Moţi • 14 Nicoliţă • 15 Goian • 16 Ghionea • 17 Cristea • 18 M. Niculae • 19 Săpunaru • 20 Dică • 21 D. Niculae • 22 Radu • 23 Stăncioiu • Trener: Piţurcă
[edytuj] Sukcesy szkoleniowe
- mistrzostwo Rumunii 1994 i 2001 oraz Superpuchar Rumunii 1994 i 2001 ze Steauą Bukareszt
- wicemistrzostwo Rumunii 1995 z Universitateą Craiova
- awans do Euro 2000 i Euro 2008 z reprezentacją Rumunii
- Trener roku 2007 w Rumunii.
poprzednik: Anghel Iordănescu |
Selekcjoner w latach 1998-1999 |
następca: Emeric Ienei |
poprzednik: Anghel Iordănescu |
Selekcjoner od stycznia 2005 |
następca: urzęduje |