UML

Z Wikipedii

Otwarty format UML (ang. Unified Modeling Language, czyli Ujednolicony Język Modelowania), to język formalny służący do opisu świata obiektów w analizie obiektowej oraz programowaniu obiektowym.

Służy do modelowania dziedziny problemu (opisywania-modelowania fragmentu istniejącej rzeczywistości - na przykład modelowanie tego, czym zajmuje się jakiś dział w firmie) ─ w przypadku stosowania go do analizy, oraz do modelowania rzeczywistości, która ma dopiero powstać - tworzy się w nim głównie modele systemów informatycznych. UML jest głównie używany wraz z jego reprezentacją graficzną ─ jego elementom przypisane są symbole, które wiązane są ze sobą na diagramach.

UML jest oficjalnie zdefiniowany przez Object Management Group (OMG^[1]) w tzw. metamodelu UML – Meta-Object Facility (MOF). Jak inne specyfikacje bazujące na Meta-Object Facility, metamodel UML i modele UML mogą być serializowane (zapisywane) w języku XMI.^[2] opartym na standardzie XML. Choć UML był zaprojektowany, by definiować, wizualizować, konstruować i dokumentować systemy kładące nacisk na software, nie jest on ograniczony do modelowania oprogramowania. UML jest używany także do modelowania procesów biznesowych, inżynierii systemów i reprezentowania struktur organizacyjnych. Systems Modeling Language (SysML, Język Modelowania Systemów) jest językiem modelowania dla specyficznych zagadnień inżynierii systemów, zdefiniowanym jako profil UML 2.0.

Spis treści 1 Historia UML 2 Metody 3 Diagramy 3.1 Diagramy struktury: 3.2 Diagramy dynamiki: 3.3 Użycie 4 Narzędzia 5 Zobacz też 6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia UML

Początkowo nie było jednego, uniwersalnego sposobu modelowania obiektowego. We wczesych latach 90. powstały konkurencyjne wobec siebie idee: metoda Boocha, OOSE i OMT. Twórcami języka UML są Grady Booch, James Rumbaugh i Ivar Jacobson (nazywani często "trzej amigos"), którzy postanowili połączyć swoje wizje. Początkowo język był wspierany głównie przez firmę Rational, obecnie opiekuje się nim Object Management Group (OMG).

[edytuj] Metody

UML nie jest metodą sam w sobie, lecz był projektowany dla kompatybilności z wiodącymi zorientowanymi obiektowo metodami rozwoju oprogramowania (na przykład metodą OMT^[3], Boocha, Objectory). Odkąd ewoluował UML, niektóre z tych metod zostały uaktualnione tak, by wykorzystywać nową notację (np. OMT). Powstały też nowe metody, na bazie już istniejącego UML. Najbardziej znana jest metoda Rational Unified Process (RUP). Jest jeszcze wiele innych metod opartych o UML, jak metoda abstrakcji (ang. Abstraction Method), Metoda rozwoju systemów dynamicznych (ang. Dynamic Systems Development Method), i inne, zaprojektowane dla zapewnienia bardziej specyficznych rozwiązań, czy osiągania innych celów.

[edytuj] Diagramy

W najnowszej wersji (2.0) języka UML wyróżnia się 13 diagramów głównych oraz 4 abstrakcyjne (struktur, dynamiki, wdrożeniowe, interakcji).

[edytuj] Diagramy struktury:

• Klas (ang. class diagram)
• Obiektów (object diagram)
• Pakietów
• Struktur połączonych
• Wdrożeniowe (diagram abstrakcyjny)
  • Komponentów
  • Rozlokowania

[edytuj] Diagramy dynamiki:

• Przypadków użycia (use case)
• Aktywności (activity)
• Maszyny stanowej (state)
• Interakcji (diagram abstrakcyjny)
  • Sekwencji
  • Komunikacji
  • Harmonogramowania (lub Zależności czasowych)
  • Sterowania interakcją

[edytuj] Użycie

Projektując system informatyczny, rozpoczyna się przeważnie od tworzenia diagramów w następującej kolejności:

1. Przypadków użycia
2. Sekwencji
3. Klas
4. Aktywności

Są to najczęściej wykorzystywane diagramy. Pozostałe bywają pomijane, zwłaszcza przy budowaniu niedużych systemów informatycznych.

[edytuj] Narzędzia

Lista narzędzi UML

[edytuj] Zobacz też

• Inżynieria oprogramowania

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Serwis UML – polski serwis poświęcony UML
• Agile Models Distilled – kompletny zestaw artykułów opisujących elementy UML 2.0 (po angielsku)
• Język UML™ w praktyce: wprowadzenie dla programistów – mały poradnik dotyczący UML dla programistów
• Help ArgoUML – pomoc do UML i ArgoUML (sposoby tworzenia diagramów use case)