Ulica Miernicza we Wrocławiu
Z Wikipedii
Ulica Miernicza we Wrocławiu (dawniej Lützow Strasse) położona na Przedmieściu Oławskim (dawniej Ohlauer Vorstadt) w tzw. Trójkącie Bermudzkim. Biegnie od ulicy Romualda Traugutta (dawniej Kloster Strasse czyli Klasztorna) do ulicy Komuny Paryskiej (dawniej Vorwerk Strasse czyli Folwarczna). Jest jedną z nielicznych wrocławskich ulic, na których przetrwała w całości zabudowa sprzed II wojny światowej.
Ulicę zaczęto projektować na początku lat 80. XIX w. na parcelach należących do spółki handlowej Cassirer&Söhne położonych przy Kloster Strasse i Vorwerk Strasse z zamiarem zabudowania jej kamienicami czynszowymi dominującymi w tej okolicy. Wytyczona została w 1886 r. Połączyła z północy na południe Kloster Strasse z Vorwerk Strasse. W połowie nowej ulicy wytyczono skrzyżowanie z planowaną również wówczas ulicą Martha Strasse (dzisiaj Waleriana Łukasińskiego) mająca połączyć Brüder Strasse (dzisiaj Kazimierza Pułaskiego) z Lösch Strasse (dzisiaj Ignacego Prądzyńskiego). Ostatecznie Martha Strasse powstała tylko na odcinku do Lösch Strasse z kilkudziesięciometrowym wypustem w stronę Brüder Strasse. W ciągu kilku lat zabudowano kamienicami czynszowymi odcinek pomiędzy Kloster Strasse i Martha Strasse, a do końca XIX w. pozostałą cześć ulicy. Nazwano ją Lützow Strasse na cześć barona Ludwiga von Lützow (1782–1834), pruskiego patrioty, organizatora i dowódcy ochotniczego korpusu w wojnie z Napoleonem (1813).
Kamienice zostały zasiedlone w znacznej mierze przez robotników pobliskich fabryczek i zakładów położonych wzdłuż Oławy przy Kloster Strasse (Traugutta), urzędników niższych kategorii i rzemieślników prowadzących warsztaty na parterach kamienic i w podwórkach. Po II wojnie światowej niezbyt majętny charakter ulicy jak i całej dzielnicy został na PRL-owski sposób utrzymany i Miernicza dzieliła los pozostałych ulic wrocławskiego Trójkąta Bermudzkiego, o których Lech Janerka śpiewał: Strzeż się tych miejsc.
Ze względu na swój unikatowy charakter i stan ulica Miernicza często służy filmowcom jako plan akcji do filmów przedstawiających miasta sprzed kilkudziesięciu lat i z II połowy XIX w. Imitowała m.in. Warszawę, Berlin, Wiedeń, Rotterdam i oczywiście wojenny i przedwojenny Wrocław.
Niektóre filmy:
- Lalka Polska (1977), reż. Ryszard Ber
- Kobieta samotna, Polska (1981), reż. Agnieszka Holland
- Kobieta na wojnie, Francja, Wielka Brytania (1991), reż. Edward Bennett
- Charakter, Belgia, Holandia (1996), reż. Mike van Diem
- Aimee i Jaguar, Niemcy (1998), reż. Max Färberböck
- Avalon Japonia (2001) reż. Mamoru Oshii
- Most powietrzny Niemcy (2005), reż. Dror Zahavi
