Tlenek rtęci(II)
Z Wikipedii
| Tlenek rtęci(II) | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Nazwa systematyczna | Tlenek rtęci(II) | ||
| Wzór sumaryczny | HgO | ||
| Masa molowa | 216,5894 g/mol | ||
| Wygląd | żółty lub czerwony proszek | ||
| Identyfikacja | |||
| Numer CAS | 21908-53-2 | ||
| Właściwości | |||
| Gęstość i stan skupienia | 11,14 g/cm3 ; | ||
| Temperatura topnienia | 500 °C (773,15 K) | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
-oxide.jpg/270px-Mercury(II)-oxide.jpg)
Tlenek rtęci(II) - nieorganiczny związek rtęci występujący w dwóch odmianach (w zależności od stopnia rozdrobnienia) - jako żółty lub czerwony, ciężki proszek, trudno rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Ogrzewany powyżej 400°C rozkłada się z wydzieleniem wolnej rtęci i tlenu. Związek wykazuje dużą toksyczność dla ustroju ludzkiego. Używany jest w syntezach organicznych.
Żółty tlenek rtęciowy jest stosowany niekiedy (obecnie bardzo rzadko) jako lek przeciwbakteryjny i przeciwpasożytniczy w dermatologii oraz okulistyce. Jest znany pod farmaceutyczną nazwą Hydrargyrum oxydatum flavum.
