Tlenek miedzi(II)
Z Wikipedii
Tlenek miedzi | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Nazwa systematyczna | Tlenek miedzi(II) | ||
Wzór sumaryczny | CuO | ||
Masa molowa | 79,5454 g/mol | ||
Wygląd | czarny | ||
Właściwości | |||
Rozpuszczalność w wodzie | nierozpuszczalny | ||
Zasadowość (pKb) | 6,5 | ||
Niebezpieczeństwa | |||
MSDS | Zewnętrzne dane MSDS | ||
NFPA 704 | |||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Tlenek miedzi(II) (CuO) - nieorganiczny związek chemiczny, tlenek miedzi na II stopniu utlenienia.
W temperaturze pokojowej jest czarnym, drobnokrystalicznym proszkiem nierozpuszczalnym w wodzie, rozpuszcza się jednak w kwasach i w roztworze amoniaku. Otrzymuje się go przez ogrzewanie miedzi na powietrzu. Silnie ogrzewany rozkłada się. Właściwości utleniające CuO wykorzystuje się w analizie związków organicznych.
[edytuj] Otrzymywanie
Tlenek miedzi(II) otrzymuje się przez ogrzewanie na wolnym powietrzu miedzi:
2Cu + O2 → 2CuO
Tlenek miedzi(II) można otrzymać także w reakcji rozkładu termicznego węglanu miedzi:
CuCO3 → CuO + CO2