Tadeusz Sygietyński
Z Wikipedii
Tadeusz Sygietyński (ur. 24 września 1896 w Warszawie zm. 19 maja 1955 w Warszawie) - polski kompozytor i dyrygent, założyciel "Mazowsza"
Syn Antoniego Sygietyńskiego, drugi mąż Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej. Komponować zaczął mając 11 lat. W wieku 14 lat był już korepetytorem chórów w Konserwatorium i Operze Lwowskiej. W 1911 roku wrócił do Warszawy, gdzie w Instytucie Muzycznym pobierał nauki u Henryka Melcera i Zygmunta Noskowskiego. Studia kontynuował w Lipsku i Wiedniu u : Maxa Regera, Hugona Riemanna i Arnolda Schönberga. W latach dwudziestych dyrygował zespołami operowymi w Gratzu, Zagrzebiu i Lublanie. W tym czasie zorganizował również filharmonię w Dubrowniku. Po powrocie do Warszawy (1926) przez długie lata współpracował z Polskim Radiem - jako reżyser muzyczny i autor popularnych słuchowisk; i teatrami rewiowymi - jako dyrygent i kompozytor - takimi, jak: Wesoły Wieczór, Teatr Rozmaitości, Qui Pro Quo, Teatr Letni, Ali-Baba. Był też dyrygentem teatralnym we Lwowie, Krakowie, Łodzi i Warszawie. W czasie II wojny światowej komponował i akompaniował Mirze Zimińskiej-Sygietyńskiej podczas jej koncertów. Wówczas też zrodził się pomysł założenia zespołu ludowego. Nieprzerwanie przygotowywał się do tego projektu, gromadząc i opracowując pieśni i przyśpiewki ludowe. Po wojnie, w 1948 roku założył "Mazowsze", które stało się jego twórczym i artystycznym spełnieniem. Skomponował piosenki ludowe, 20 tańców ludowych (najbardziej znane to: "Trzy tańce polskie na orkiestrę" i "Oberek na orkiestrę"), 28 piosenek estradowych, operę-balet "Karczma na rozdrożu", "Szkice mazowieckie" i koncert fortepianowy "Capriccio". Najbardziej znane utwory Mazowsza opracowane przez niego to: Kukułeczka, Polonez Warszawski,Warszawski Dzień, Ej Przeleciał ptaszek.
