Substancja biała
Z Wikipedii
Substancja biała (łac. substantia alba), istota biała - jeden z dwóch (obok substancji szarej) podstawowych składników ośrodkowego układu nerwowego. Określa się w ten sposób skupiska wypustek nerwowych - dendrytów i aksonów. Głównym budulcem tych wypustek jest błona komórkowa. Często otacza je osłonka mielinowa, która jest błoną komórkową oligodendrocytu. Podstawowym składnikiem błony komórkowej są fosfolipidy - pochodne tłuszczu. Z tego względu substancja biała ma kolor biały.
W mózgu substancja biała kryje się pod substancją szarą (np. torebka wewnętrzna). W rdzeniu kręgowym zaś stanowi warstwę zewnętrzną.
Istota biała półkuli mózgu powyżej ciała modzelowatego tworzy środek półowalny, będący zbiorem włókien łączących ze sobą komórki układu nerwowego. Funkcjonalnie odróżniamy 3 rodzaje włókien:
- Kojarzeniowe
- obręcz
- pęczek podłużny górny
- pęczek podłużny dolny
- pęczek podspoidłowy
- pęczek haczykowaty
- Spoidłowe
- Rzutowe
Włókna obręczy uważane są za drogę kojarzeniową węchomózgowia. Pęczek podłużny górny łączy część górną płata czołowego z płatem potylicznym. Pęczek podłużny dolny łączy płat potyliczny ze skroniowym. Funkcja pęczka podspoidłowego nie została jeszcze jednoznacznie określona, ale przypuszcza się, że łączy m.in. korę mózgu z jądrem ogoniastym i płat czołowy z potylicznym. Zaś pęczek haczykowaty łączy zakręty oczodołowe płata czołowego z przednią częścią płata skroniowego i końcem zakrętu hipokampa.