Streptomycyna

Z Wikipedii

Streptomycyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C21H39N7O12
SMILES	CC1C(C(C(O1)OC2C(C(C(C(C2O)O)N=C (N)N)O)N=C(N)N)OC3C(C(C(C(O3)CO)O) O)NC)(C=O)O
Masa molowa	581,574 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	57-92-1
Właściwości
Temperatura topnienia	12 °C (285,15 K)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa)
Klasyfikacja
ATC	J 01 GA 01 A 07 AA 04

Streptomycyna (streptomycinum, ATC: J 01 GA 01) - lek należący do grupy antybiotyków aminoglikozydowych, o wąskim zakresie działania na niektóre bakterie Gram-ujemne, w tym prątka gruźlicy.

Po raz pierwszy streptomycyna została wyizolowana z promieniowców Streptomyces griseus 19 października 1943 r. przez doktoranta Alberta Schatza pracującego w laboratorium Selmana Waksmana na Rutgers University. Zespół współpracujący z Waksmanem odkrył cały szereg antybiotyków, z których dwa - streptomycyna i neomycyna znalazły szerokie zastosowanie w terapii chorób zakaźnych. Początkowa produkcja streptomycyny została przejęta przez amerykańską firmę Merck & Co., która sponsorowała badania Waksmana i 21 września 1948 r. uzyskała patent nr 2 449 866. W 1952 Waksman za swój wkład w odkrycia nowych antybiotyków, w tym przede wszystkim streptomycyny, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny.

Dawniej powszechnie stosowany, obecnie został zarezerwowany wyłącznie do leczenia gruźlicy. Ten stan rzeczy miał dwie przyczyny. Pierwsza: istnieje niewiele leków aktywnych wobec gruźlicy - powszechne stosowanie streptomycyny w celu leczenia innych zakażeń mogłoby doprowadzić do uodpornienia się prątków gruźlicy. Drugi powód to stosunkowa wysoka toksyczność tego leku. Nowsze leki z grupy aminoglikozydów cechują się rzadszym występowaniem działań niepożądanych oraz wyższą aktywnością wobec bakterii innych niż prątki gruźlicy. Jej dość rzadkie stosowanie nawet w leczeniu gruźlicy związane jest z potencjalnym silnym działaniem ototoksycznym: może wywoływać zaburzenia słuchu i równowagi; ponadto obserwowano: zapalenie nerwu wzrokowego, zaburzenia widzenia, reakcje uczuleniowe (wysypka skórna, choroba posurowicza, gorączka polekowa, nadwrażliwość na światło), zaburzenia czynności nerek i in.; po bardzo dużych dawkach może wystąpić zapalenie mięśnia sercowego i zapaść.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z farmakologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.