Stanisław Feliksiak

Z Wikipedii

Stanisław Feliksiak (ur. 6 kwietnia 1906 w Łodzi, zm. 30 czerwca 1992 w Warszawie), zoolog polski, dyrektor Państwowego Muzeum Zoologicznego w Warszawie, członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Studiował na Uniwersytecie Warszawskim. Przez wiele lat był związany z Państwowym Muzeum Zoologicznym w Warszawie (od 1953 Instytutem Zoologii PAN), gdzie pracował jako asystent w Dziale Mięczaków (1929-1945), kierownik Zakładu Bezkręgowców (1945-1953), dyrektor (1947-1953), profesor nadzwyczajny (od 1953). Po powstaniu warszawskim ratował zbiory faunistyczne oraz bibliotekę Muzeum. W 1949 został członkiem-korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (ponownie w 1982, po reaktywowaniu towarzystwa). W 1983 otrzymał honorowe członkostwo Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Jego zainteresowania naukowe obejmowały malakologię, geografię zwierząt, mechanikę rozwoju. W 1951 wspólnie z Tadeuszem Jaczewskim i Włodzimierzem Michajłowem zainicjował serię wydawniczą "Popularnych Monografii Zoologicznych". Był redaktorem Słownika biologów polskich (1987), za koncepcję tej pracy otrzymał nagrodę Wydziału II PAN (Nauk Biologicznych).

Opublikował m.in.:

• Anomalie i zniekształcenia narządów rozrodczych u Helicigona oraz próby wyjaśnienia mechanizmu ich powstania (1947)
• Zoologia (1949, z Włodzimierzem Michajłowem; w 1955 VI wydanie)
• Zoologia dla wyższych szkół rolniczych (1957, z Włodzimierzem Michajłowem, Zdzisławem Raabe i Konstantym Strawińskim)

Źródła:

• Biogramy uczonych polskich, suplement, Warszawa 1993