Sojuz T-10-1

Z Wikipedii

**Sojuz T-10-1**
Dane misji
Nazwa misji	Sojuz T-10-1
Kod wywoławczy	Okean (Ocean)
Załoga	Władimir Titow (1), Giennadij Striekałow (3)
Dublerzy	Leonid Kizim (2), Władimir Sołowjow (1)
Start	26 września 1983 19:37:49 UTC Bajkonur kompleks 1
Lądowanie	26 września 1983 19:43:02 UTC Bajkonur
Czas trwania misji	0 d, 0 h, 5 min, 13 s
Orbit	0
Parametry lotu
Masa statku	6850 kg
Perygeum	nie dotyczy
Apogeum	nie dotyczy
Kąt nachylenia orbity	nie dotyczy

Sojuz T-10-1 (w literaturze zachodniej nazywany także Sojuzem T-10a) – radziecka załogowa misja kosmiczna, która zakończyła się eksplozją rakiety nośnej na wyrzutni i ewakuacją załogi przy pomocy rakiety ewakuacyjnej pojazdu.

Tuż przed planowanym startem przy podstawie rakiety rozlało się paliwo, które natychmiast stanęło w ogniu. Kontrola lotów uruchomiła system ewakuacyjny, lecz kable uległy przepaleniu i załoga nie mogła własnoręcznie uruchomić i kontrolować systemu ewakuacji. Po dwudziestu sekundach kontrolerom udało się wreszcie włączyć układy ewakuacyjne poleceniem radiowym - w tym momencie płonęła już cała rakieta nośna.

Ładunki wybuchowe oddzieliły moduł lądownika i górną część powłoki rakiety od modułu serwisowego i powłoki go pokrywającej. Następnie uruchomiony został na pięć sekund silnik rakietowy, odciągając moduł orbitalny i moduł lądownika od rakiety nośnej z przyspieszeniem równym 14 do 17 G (137 do 167 m/s²). W dwie sekundy po uruchomieniu systemu ewakuacyjnego rakieta nośna eksplodowała, niszcząc doszczętnie kompleks startowy (ten sam, z którego wystrzelono pierwszego sztucznego satelitę Sputnik 1 i pierwszy załogowy statek kosmiczny, Wostok 1).

Kapsuła na wysokości 650 metrów odrzuciła osłonę zewnętrzną, moduł lądownika odłączył się od modułu orbitalnego i odrzucił osłonę termiczną, odsłaniając silniki amortyzujące lądowanie. Opadanie spowolnił szybko otwierający się spadochron ewakuacyjny. Pojazd wylądował 4 kilometry od wyrzutni.