Skala Fahrenheita
Z Wikipedii
Skala Fahrenheita to jedna ze skal pomiaru temperatury (skala termometryczna) stosowana w niektórych krajach anglosaskich.
Skalę w 1715 zaproponował Daniel Gabriel Fahrenheit. Na punkt zerowy skali wyznaczył on najniższą temperaturę zimy 1708/1709 zanotowaną w Gdańsku (jego rodzinnym mieście). 100° miało być temperaturą jego ciała. Na skutek błędów (miał wtedy stan podgorączkowy) skala się "przesunęła" i 100°F oznaczało 37,8°C.
Od 1724 definicję zmieniono na:
- 0°F – temperatura mieszaniny wody i lodu z salmiakiem lub solą,
- 32°F – temperatura mieszaniny wody i lodu (temperatura topnienia lodu).
Na termometrze rtęciowym skala Fahrenheita jest liniowa ze względu na stały współczynnik rozszerzalności temperaturowej rtęci.
Przeliczanie:
Obecnie skala Fahrenheita stosowana jest przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych, w innych krajach częściej stosuje się skalę Celsjusza.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Przelicznik temperatur [1]
