Funkcja liniowa
Z Wikipedii
Funkcja liniowa – w matematyce elementarnej funkcja określona wzorem dla . Natomiast w algebrze liniowej termin ten jest używany w odniesieniu do homomorfizmów przestrzeni liniowych.
Spis treści |
[edytuj] Funkcje liniowe w matematyce elementarnej
[edytuj] Definicja
W algebrze elementarnej i geometrii analitycznej pod pojęciem funkcji liniowej rozumie się funkcję wielomianową stopnia co najwyżej pierwszego (tj. pierwszego stopnia lub funkcję stałą).
Innymi słowy, funkcją liniową nazywamy funkcję postaci , gdzie i są ustalonymi liczbami rzeczywistymi, (ogólniej można mówić o funkcjach liniowych określonych dla liczb zespolonych).
Nazwa pochodzi stąd, że są to dokładnie te funkcje, których wykres na płaszczyźnie w kartezjańskim układzie współrzędnych jest linią prostą. Dokładniej: dla wykresem funkcji jest prosta dana równaniem .
Liczbę nazywamy współczynnikiem kierunkowym (kątowym) wspomnianej prostej. W prostokątnym układzie współrzędnych o równych jednostkach a interpretujemy jako tangens nachylenia owej prostej do osi układu współrzędnych, to tzw. wyraz wolny, interpretowany jako punkt przecięcia prostej z osią układu w punkcie .
[edytuj] Własności
Funkcja liniowa jest
- ciągła,
- różniczkowalna, gdyż ,
- różnowartościowa dla ,
- nieokresowa dla ,
- monotoniczna:
- parzysta dla ,
- nieparzysta dla .
Gdy , mamy do czynienia ze szczególnym przypadkiem funkcji liniowej – mianowicie funkcja tożsamościową określoną wzorem .
[edytuj] Funkcje liniowe w algebrze liniowej
W algebrze liniowej rozpatruje się podobne funkcje, które w celu uniknięcia nieporozumień, nazywa się przekształceniami lub odwzorowaniami.
Przekształceniem liniowym nazywamy funkcję określoną na przestrzeni liniowej, z kolei funkcje liniowe noszą nazwę przekształceń afinicznych (określane na przestrzeniach afinicznych).