Sfumato
Z Wikipedii
Sfumato (wł. sfumato = zadymione, mgliste, cieniowane) — w malarstwie olejnym łagodne przejścia z partii ciemnych do jasnych, dające mgliste, niebieskie efekty kolorystyczne. Technika ta wykorzystywana była m.in. przez Rafaela Santi oraz Leonarda da Vinci i jego szkołę; w Polsce m.in. Daniela Schultza, Jacka Mierzejewskiego i Iwo Birkenmajera. Sfumato jest to zacieranie wyrazistości konturu dzięki łagodnym przejściom światłocieniowym - daje wrażenie oglądania obiektu przez mgłę lub dym. Leonardo da Vinci eksperymentował z techniką sfumato rozpościerając nad dziedzińcem płachtę materiału, która rozpraszała słoneczne światło, zalecał też swoim uczniom pracę nie w pełnym słońcu.
Sfumato było charakterystyczną techniką dla okresu renesansu (od połowy XIV do końca XVI wieku).