Schronisko Kieżmarskie

Z Wikipedii

Kežmarská chata
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	1615 m n.p.m.
Data otwarcia	1942
Właściciel	ostatnio KSTL

Schronisko Kieżmarskie (słow. Kežmarská chata) – nieistniejące schronisko stojące dawniej w słowackich Tatrach Wysokich.

Schronisko Kieżmarskie leżało w Dolinie Białych Stawów, odnodze Doliny Kieżmarskiej nad brzegiem Wielkiego Białego Stawu. Duża, dwupiętrowa chata stanęła na wysokości 1615 m n.p.m. wysiłkiem KSTL. Do użytku schronisko oddano 4 X 1942. Chatarem był tu m.in. Arno Puškáš. Spłonęło w październiku 1974.

[edytuj] Historia

Pierwszym schroniskiem, które stanęło w okolicy Białego Stawu, była postawiona w 1876 roku na wysokości ok. 1520 m n.p.m. Egidova chata. Nazwa miała upamiętnić ówczesnego prezesa Magyarországi Kárpátegyesület – Egyeda Berzeviczy. Jednak to postawione przez MKE prymitywne schronisko zostało przeniesione nad Zielony Staw już po czterech latach.

Wiele lat później, bo dopiero w roku 1922, nad Białym Stawem stanęła Votrubova chata, czyli Schronisko Votruby (Votrubovka, zwana też Jánošíkovą chatą). Schronisko to zostało zbudowane na wysokości ok. 1675 m n.p.m. z inicjatywy gen. Votruby przez wojsko czechosłowackie, ale wkrótce zostało przekazane KČST. Otwarcie budynku dla turystów nastąpiło 1 lipca 1924. Chata, początkowo dwuizbowa, została rozbudowana w 1932. Była czynna w lecie, a okresowo także w zimie. Została rozebrana wraz z budową Schroniska Kieżmarskiego.

[edytuj] Szlaki turystyczne

Od miejsca, w którym znajdowała się chata, odchodzą następujące szlaki:

– na Przełęcz pod Kopą, a dalej do Jaworzyny Spiskiej

– magistrala do Schroniska przy Zielonym Stawie

– w kierunku Chaty Plesnivec i Tatrzańskiej Kotliny

To jest tylko zalążek artykułu związanego z Karpatami. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.