Samojedzi
Z Wikipedii
Samojedzi - zbiorcza nazwa kilku autochtonicznych narodów zamieszkujących północno-zachodnią Syberię (Rosja), używających języków z grupy samojedzkiej, należącej do rodziny uralskiej.
Do Samojedów zaliczają się następujące, istniejące do dziś narody:
- Nieńcy (dawniej: Samojedzi, Juraci) (41.302 osoby)
- Eńcy (dawniej: Jenisej-Samojedzi) (237 osób)
- Nganasanie (dawniej: Tawgijczycy, Tawgi-Samojedzi) (834 osoby)
- Selkupowie (dawniej: Ostiak-Samojedzi) (4.249 osób)
Spośród wymarłych narodów samojedzkich najdłużej, do XX w. przetrwali Kamasyńcy (Południowi Samojedzi).
Dawniej nazwa Samojedzi oznaczała zarówno ową grupę narodów, jak i samych tylko Nieńców, będących najliczniejszym i najlepiej znanym (z powodu względnej bliskości geograficznej) ludem z tej grupy. To drugie znaczenie słowa Samojedzi jest obecnie rzadko spotykane.
[edytuj] Etnogeneza
Pochodzenie narodów grupy samojedzkiej nie jest jasne i na ten temat wykształciło się kilka hipotez.
Narody samojedzkie zamieszkiwały znacznie większe niż obecnie obszary, nie tylko na północnej, ale i w południowej Syberii. Ludy południowosyberyjskie (m.in. Kamasyńcy w wyniku sąsiedztwa ludów tureckich aż do XIX w. podlegały systematycznej turkizacji w wyniku której zatraciły swe języki i obecnie wchodzą w skład grup narodowościowych pochodzenia tureckiego.
To właśnie, wg najbardziej rozpowszechnionych teorii, południowa Syberia była ojczyzną Samojedów i stamtąd rozprzestrzenili się oni w położone bardziej na północ rejony.
