Ropień Brodiego
Z Wikipedii
Ropień Brodiego (ang. Brodie abscess) - postać pierwotnie przewlekłego zapalenia kości, objawiająca się radiologicznie centralnie położonym ogniskiem przejaśnienia otoczonym dosyć szeroką tzw. strefą sklerotyczną kości, bez ostrych granic. Zazwyczaj występuje w przynasadach kości długich, w okolicy stawu kolanowego i skokowo-goleniowego. Nazwa tej jednostki chorobowej upamiętnia sir Benjamina Collinsa Brodiego (1783-1862), który opisał taką zmianę u 24-letniego pacjenta z zapaleniem przynasady piszczeli w 1832 roku [1].
Przypisy
- ↑ Brodie, BC. An account of some cases of chronic abscess of the tibia. Medico-Chirurgical Transactions (London), 17, 239-249. 1832.
[edytuj] Bibliografia
- Bogdan Pruszyński (red.) Radiologia. Diagnostyka obrazowa. Rtg, TK, MR i radioizotopy. Wyd. II unowocześnione, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003 ISBN 83-200-2780-2.