Rohirrimowie
Z Wikipedii
 |
Zasugerowano, aby ten artykuł zintegrować z artykułem Jeźdźcy Rohanu. |
Rohirrimowie, Władcy Koni - jeden z ludów Śródziemia - krainy wymyślonej przez J.R.R. Tolkiena.
Pierwotnym terenem, na którym mieszkali, były okolice źródła Anduiny, pomiędzy najdalszymi szczytami Gór Mglistych a północnym skrajem Mrocznej Puszczy. W czasie Eärnila II przenieśli się na tereny pomiędzy Samotną Skałą a rzeką Gladden. W roku 2510 Trzeciej Ery rozegrała się bitwa na polach Celebrantu, w której Eorl, władca Rohirrimów, wspomógł namiestnika Gondoru, Ciriona. Dzicy najeźdźcy, Balkowie zostali pokonani. Cirion w podzięce za pomoc ofiarował ludowi Eorla tereny między Anduiną a Iseną.
Mieszkańcy Gondoru nazwali je Rohanem, a ich mieszkańców Rohirrimami - "władcami koni".
Eorlingowie słynęli jako wyśmienici jeźdźcy i ujeżdżacze dzikich koni. Najwspanialsze z nich nosiły miano mearas i godziły się nosić tylko władcę Marchii i jego synów. Pierwszym z mearasów był Felaróf. Do tego rodu należał też wspaniały wierzchowiec Gandalfa zwany Cienistogrzywym.
