Raymond Weinstein
Z Wikipedii
| Raymond Weinstein | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
| Data i miejsce urodzenia | 25 kwietnia 1941 Nowy Jork |
| Tytuł szachowy | mistrz międzynarodowy (1962) |
Raymond Allen Weinstein (ur. 25 kwietnia 1941 w Nowym Jorku) – amerykański szachista, mistrz międzynarodowy od 1962 r.
Na przełomie lat 50. i 60. XX wieku zaliczany był do grupy najbardziej obiecujących amerykańskich szachistów młodego pokolenia. W 1958 r. zdobył tytuł mistrza kraju juniorów oraz zadebiutował w finale indywidualnych mistrzostw Stanów Zjednoczonych, w których do 1963 r. uczestniczył pięciokrotnie. Największy sukces w tych rozgrywkach odniósł na przełomie 1960 i 1961 r. w Nowym Jorku, zajmując III m. (za Robertem Fischerem i Williamem Lombardym). W 1960 r. jedyny raz w swojej karierze reprezentował narodowe barwy na szachowej olimpiadzie w Lipsku, gdzie grając na VI szachownicy zdobył 6½ w 8 partiach i w znacznym stopniu przyczynił się do zdobycia przez drużynę Stanów Zjednoczonych srebrnego olimpijskiego medalu[1]. Pomiędzy 1960 a 1964 r. czterokrotnie wystąpił na drużynowych mistrzostwach świata studentów, zdobywając 4 medale: 3 złote (drużynowo w 1960 r. i indywidualnie w 1960 i 1961 r.) oraz 1 srebrny (drużynowo w 1961 r.)[2]. Według systemu rankingowego Chessmetrics, najwyższą punktację osiągnął w marcu 1961 r., z wynikiem 2575 punktów był wówczas notowany na 69. miejscu na świecie[3].
W 1964 r. Raymond Weinstein zniknął z turniejowych aren i przez wiele lat przyczyny takiego stanu rzeczy nie były znane w środowisku szachowym. W encyklopedii "Szachy od A do Z" autorstwa W.Litmanowicza i J.Giżyckiego, wydanej w Warszawie w 1987 r. napisano, iż "w 1964 r. wycofał się z gry wyczynowej"[4]. Dopiero wieloletnie dochodzenie prowadzone przez dziennikarzy Sama Sloana i Tima Krabbé pozwoliło na odkrycie prawdy o życiu Weinsteina. Na początku lat 60. wyjechał on do Amsterdamu, aby studiować psychologię. Tim Krabbé, który spotykał się z nim w amsterdamskich szachowych kafejkach, wspomina go jako "miłego, amerykańskiego młodzieńca w okolicach dwudziestki, z niewiarygodnie cienkimi okularami". Weinstein był już wówczas znanym szachistą, miał za sobą sukces w mistrzostwach Stanów Zjednoczonych, udane występy w narodowej drużynie oraz uważano, iż w niedalekiej przyszłości dołączy do grona najlepszych amerykańskich arcymistrzów. W czasie pobytu w Amsterdamie Weinstein utrzymywał bliskie kontakty z Johanem Barendregtem, profesorem psychologii, również szachistą z tytułem mistrza międzynarodowego. W tym czasie zauważono u amerykańskiego szachisty postępującą chorobę psychiczną, prawdopodobnie schizofrenię. W lutym 1964 r. Brytyjski Magazyn Szachowy opublikował artykuł, w którym opisano niecodzienne zachowanie Weinsteina w trakcie gry, które nacechowane było "bezwzględnym instynktem szachowego zabójcy". Artykuł ten okazał się proroczy: niedługo po jego publikacji doszło do zdarzenia, w którym Weinstein próbował zabić Barendregta (wcześniej się z nim pokłóciwszy), a w wyniku którego holenderski profesor został ranny. Po tym zdarzeniu Weinstein został zatrzymany, a następnie deportowany do Stanów Zjednoczonych i umieszczony w zamkniętym ośrodku, w którym miał rozpocząć leczenie. Jednakże w ośrodku tym popadł w jeszcze gorsze tarapaty, gdyż zamordował przy pomocy maszynki do golenia 83-letniego współlokatora. Po tym zdarzeniu uznano go za niepoczytalnego i przeniesiono do psychiatrycznej kliniki Kirby Forensic Psychiatric Center na Manhattanie, gdzie pozostaje do dnia dzisiejszego.
Przypisy
[edytuj] Źródła
- (en) Sam Sloan: I have found Raymond Weinstein (dostęp 31.05.08)
- (en) Sam Sloan: Getting Raymond Weinstein out of jail (dostęp 31.05.08)
- (en) Tim Krabbé: Raymond Weinstein in Amsterdam (dostęp 31.05.08)
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Raymond Weinstein – wybrane partie szachowe
