Raúl Sanguinetti

Z Wikipedii

Raúl Sanguinetti
Państwo	Argentyna
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1933 Paraná
Data i miejsce śmierci	6 sierpnia 2000 Buenos Aires
Tytuł szachowy	arcymistrz (1978)

Raúl Carlos Sanguinetti^[1] (ur. 4 kwietnia 1933 w Paranie, zm. 6 sierpnia 2000 w Buenos Aires) – argentyński szachista, arcymistrz od roku 1978.

W latach 50., 60. i 70. XX wieku należał do ścisłej czołówki argentyńskich szachistów, siedmiokrotnie zdobywając tytuły mistrza kraju (1956, 1957, 1962, 1965, 1968, 1973, 1974)^[2]. Pomiędzy 1956 a 1976 siedmiokrotnie wystąpił w narodowej drużynie w szachowych olimpiadach, na których zdobył 4 medale: dwa złote za wyniki indywidualne w latach 1956 (na V szachownicy) i 1962 (na IV szachownicy) oraz dwa brązowe zdobyte wraz z drużyną na olimpijskich turniejach w Monachium (1958) i Warnie (1962)^[3]. Dwukrotnie awansował do turniejów międzystrefowych (eliminacji mistrzostw świata): w roku 1958 w Portorożu zajął XIV^[4], natomiast w 1976 w Biel - XVI miejsce^[5].

Do największych sukcesów Sanguinettiego w turniejach międzynarodowych należały zwycięstwa w São Paulo (1957, przed Miguelem Najdorfem i Hectorem Rossetto), Buenos Aires (1958, 1963, 1968, 1977), Bariloche (1960, wraz z Alfredo Esposito), Punta del Este (1964), Fortalezie (1975, turniej strefowy), Mar del Placie (1976, wraz z Victorem Brondem) i Santos Lugares (1977), jak również II-III m. w Rio de Janeiro (1957, turniej strefowy) oraz II m. w Winnipeg (1974, mistrzostwa panamerykańskie, za Walterem Browne)^[6].