Rękopis znaleziony w Saragossie (powieść)
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Rękopis znaleziony w Saragossie, oryg. Manuscrit trouvé à Saragosse - to powieść napisana przez Jana Potockiego. Autor pracował nad nią od lat 90. XVIII wieku, a ukończył prawdopodobnie niedługo przed śmiercią (samobójczy strzał z pistoletu). Książka została napisana po francusku, polski przekład książki, autorstwa Edmunda Chojeckiego, został opublikowany w 1847 roku. Autor zbudował swoją powieść posługując się kompozycją szkatułkową (ramową). Powieść podzielona jest na 66 dni. Słada się z wielu wątków tworzących rózne opowiadania. Saragossa wyśmiewa zabobony, jest parodią powieści grozy. Autor opiera się na racjonlizmie. Powstały trzy wersje tego dzieła, z których dwie ostatnie Potocki pisał w latach 1804-1810 – ostateczna, autorska jego wersja nie jest znana. Wersje pisarza zostały skompilowane i ocenzurowane przez polskiego tłumacza Edmunda Chojeckiego w 1847: do 45 rozdziałów z wersji drugiej dodał zakończenie wersji trzeciej, dokonując przeróbek.
Późniejsze, nowe wydanie zostało przejrzane przez Jana Lorentowicza 1917, 3 tomy). Zrekonstruowaną przez René Radrizzani wersję opublikowano dopiero w 1989 roku w Paryżu w języku francuskim.
"Rękopis znaleziony w Saragossie" jest uważany za jedną z najlepszych powieści czasu Oświecenia[potrzebne źródło] i zajął drugie miejsce w rankingu na najlepszą polską powieść[potrzebne źródło]. Powieść ta została przeniesiona na ekran w 1965 roku przez Wojciecha Hasa.
