Równina Białogardzka

Z Wikipedii

Równina Białogardzka

Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Pobrzeża Południowobałtyckie
Makroregion	Pobrzeże Koszalińskie
Mezoregion	Równina Białogardzka
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska woj. zachodniopomorskie

Równina Białogardzka (313.42) - mezoregion fizycznogeograficzny, część Pobrzeża Koszalińskiego. Rozciąga się pomiędzy Równiną Goleniowską (zaliczaną jeszcze do Niziny Szczecińskiej) i ciągnie się aż do Wzgórz Chełmowych, z najwyższym wzniesieniem Górą Chełmską (Krzyżanka - 137m n.p.m.; w Koszalinie), które oddzielają położoną dalej na wschód Równinę Słupską.

Równina Białogardzka rozciąga się w obrębie prawostronnej części dorzecza dolnej Regi i w dorzeczu dolnej Parsęty. Wzdłuż obniżenia Parsęty Równina Białogardzka wysuwa się na południe i ciągnie się aż do wzgórz morenowych Pojezierza Drawskiego.

Powierzchnia wysoczyzn jest płaska i monotonna, na południu osiąga wysokości do 60 m, ku północy opada stopniowo ku brzegowi Bałtyku, gdzie osiąga wysokości zaledwie kilku metrów n.p.m.. Urozmaicają ją jedynie lekko zaznaczające się garby moren osiągające wysokości około 30 m.

Bieg Parsęty i układ jej dopływów, występowanie terenów podmokłych, wskazuje na związek dzisiejszej sieci rzecznej ze szlakami odpływu dawnych wód pradolinnych.
Na powierzchni gliniastej moreny dennej rozwinęły się stosunkowo urodzajne bielice, pomiędzy którymi występuje kilka płatów gleb brunatnych.

Równina morenowa w zachodniej części Pobrzeża Koszalińskiego; wysokość do 88 m (góra Niwka); wzgórza morenowe, małe, nieliczne jeziora; główna rzeka Parsęta; hodowla bydła; eksploatacja ropy naftowej (Karlino); główne miasto Białogard.