Promieniowanie charakterystyczne

Z Wikipedii

Promieniowanie charakterystyczne to zwyczajowa nazwa linii widmowych atomów pierwiastków, powstających w wyniku wybicia elektronu z dolnych powłok elektronowych i przejścia elektronów "w dół". Związane jest to z tym, że gdy nastąpi wybicie elektronu z niskiej powłoki (np. K, lub L) następuje wzbudzenie atomu (atom bez elektronu z powłoki K ma większą energię niż z), które po pewnym czasie zanika w wyniku kaskadowego przejścia elektronów na niższe powłoki (efekt Augera). Oznaczenia linii widmowych promieniowania charakterystycznego:

• wybicie elektronu z powłoki K - linia K
  • przejście elektronu z powłoki L - K_α
  • przejście elektronu z powłoki M - K_β
• wybicie elektronu z powłoki L - linia L
  • przejście elektronu z powłoki M - L_α
  • przejście elektronu z powłoki N - L_β
• kolejne przejścia indeksuje się kolejnymi literami alfabetu greckiego

Dla pierwiastków ciężkich promieniowanie charakterystyczne jest promieniowaniem Rōntgena.

Za odkrycie promieniowania charakterystycznego fizyk brytyjski Charles Glover Barkla w roku 1917 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki

To jest tylko zalążek artykułu związanego z fizyką. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.