Pradolina Warszawsko-Berlińska
Z Wikipedii
Pradolina Warszawsko-Berlińska to wielka wklęsła forma ukształtowania terenu, powstała w klimacie peryglacjalnym (plejstocen, m.in. vistulian) w okresie cofania się lądolodu z terenu Polski.
Pradolina ta, jak i inne, powstawały na skutek - nie tylko - działania erozji wielkich rzek powstałych z topniejących lodowców, ale także na skutek termoerozji (np. wytapiania klinów lodowych). Pradolina Warszawsko-Berlińska ciągnie się równoleżnikowo od okolic Warszawy aż po Berlin. Rozciągłość równoleżnikowa spowodowana jest zablokowaniem odpływu rzek na północ przez lądolód. Jej szerokość jest znaczna i wynosi ok. 20 km, charakteryzuje ją płaskie dno, na którym często występują kilkukilometrowe równiny torfowe.
Formę tę wykorzystuje wiele rzek obecnie płynących - od wschodu - Bzura, częściowo Ner, Warta, Obra, Odra i na terenie Niemiec Sprewa.
