Prąd samouwolnienia
Z Wikipedii
To wartość graniczna natężenia prądu elektrycznego, przy której jest możliwe samodzielne przezwyciężenie skurczy mięśni wywołanych przepływem prądu elektrycznego i otwarcie dłoni, a w rezultacie uwolnienie się od kontaktu z prądem. Pomiar tej wielkości odbywa się przy pomocy trzymanej w ręku elektrody, która została zaizolowana z wyjątkiem niewielkiego miejsca o polu 1 cm
W literaturze często podawana jest szacunkowa wartość prądu samouwolnienia równa 10mA, przyjęta dla 90% populacji ludzkiej. Należy jednak pamiętać, iż nie jest to wielkość stała, i jest ona uzależniona od następujących czynników:
- Częstotliwości prądu elektrycznego. Za najbardziej niebezpieczne uważa się częstotliwości zbliżone do 50Hz.
- Indywidualnych cech człowieka (np. grubość skóry, podatność na bodźce elektryczne). Natężenie, przy którym jedna osoba może bez problemu dokonać samouwolnienia, dla innej może okazać się śmiertelnie niebezpieczne.
- Czynników środowiskowych (np. wilgotność powietrza, wilgoć na rękach). Wysokość progu samouwolnienia jednej i tej samej osoby, jest różna w zależności od panujących warunków zewnętrznych
