Postępowanie upominawcze
Z Wikipedii
Postępowanie upominawcze jest jednym z postępowań odrębnych uregulowanych Kodeksem postępowania cywilnego.
[edytuj] Uwagi ogólne
Postępowanie upominawcze należy do właściwości sądów rejonowych i okręgowych.
Sprawy rozpoznaje się na posiedzeniu niejawnym.
Sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego. W innych natomiast sprawach sąd wydaje rzeczony nakaz, gdy przepis szczególny tak stanowi. Jeżeli nie ma podstaw do wydania nakazu zapłaty, przewodniczący wyznacza rozprawę, chyba że sprawa może zostać rozpoznana na posiedzeniu niejawnym.
W nakazie zapłaty sąd nakazuje pozwanemu, by w terminie dwóch tygodni (od jego doręczenia) zaspokoił roszczenie w całości (wraz z kosztami) lub w tym samym terminie wniósł do sądu sprzeciw. Pozwany otrzymuje nakaz zapłaty wraz z pozwem oraz pouczeniem dotyczącym sposobu wniesienia wspomnianego sprzeciwu i skutkach niezaskarżenia nakazu.
[edytuj] Sprzeciw i jego konsekwencje
Jeżeli pozew został wniesiony na urzędowym formularzu, to również sprzeciw na takowym formularzu musi zostać wniesiony.
Sprzeciw zostanie przez sąd odrzucony, jeżeli wniesiono go po upływie terminu lub gdy będzie z innych przyczyn niedopuszczalny. Sąd odrzuci również sprzeciw, którego braków pozwany w terminie nie usunął.
W przypadku prawidłowego wniesienia sprzeciwu, nakaz zapłaty traci moc, ale tylko w części, która jest sprzeciwem zaskarżona. Przewodniczący wyznacza wówczas rozprawę oraz zarządza doręczenie powodowi sprzeciwu (wraz z wezwaniem na rozprawę).
Nakaz zapłaty, przeciwko któremu nie wniesiono - w całości lub choćby w części - sprzeciwu, ma skutki prawomocnego wyroku.
