Portret małżonków Arnolfinich
Z Wikipedii
Portret małżonków Arnolfini |
Jan van Eyck , 1434 |
olej na desce |
82,2 × 60 cm |
National Gallery w Londynie |
Portret małżonków Arnolfini - obraz namalowany przez Jana van Eycka w 1434 w technice olejnej na desce. Dzieło przechowywane jest w National Gallery w Londynie. Inskrypcja nad lustrem głosi: Johannes de eyck fuit hic / 1434 (Jan van Eyck był tutaj / 1434).
Obraz przedstawia ceremonię składania przysięgi małżeńskiej. Giovanni di Nicolao Arnolfini, kupiec włoski z Lukki, i jego żona Giovanna Cenani stoją we wnętrzu mieszkania oświetlanego światłem wpadającym przez okno z lewej strony. Kobieta wysoko unosi bogato fałdowaną suknię. Po prawej znajduje się łoże pod baldachimem, a na ścianie z tyłu charakterystyczne okrągłe i wypukłe lustro, w którym można dostrzec także świadków zaślubin (w tym samego artystę). W tym czasie małżeństwo było sakramentem, który nie wymagał obecności kapłana[1].
Niektórzy badacze twierdzą, iż obraz nie miał uwiecznić ceremonii zaślubin. Gest Arnolfiniego tłumaczą jako pozdrowienie osób, które pojawiają się w progu drzwi i które zobaczyć można w odbiciu w lustrze[2].
Symbolika przedmiotów:
- Pies to symbol wierności małżeńskiej.
- Zdjęte sandały (widoczne są na pierwszym planie, a także w tle, przy ławie) stanowią odniesienie do Starego Testamentu: (...) Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą (Wj 3, 4-5). Oznacza to, że zwykłe mieszkanie zostało uświęcone przez dokonujący się w jego wnętrzu sakrament.
- Świeca jest zapalona, mimo iż w środku pokoju jest widno, dzięki światłu padającemu z okna. To dlatego, że płomień świecy nie spełnia tutaj funkcji praktycznej, ale jest symbolem obecności Chrystusa.
- W tle pokoju widać drewnianą figurkę św. Małgorzaty, jednej z Czternastu Świętych Wspomożycieli, mającej chronić od bólów porodowych.
- Różaniec z bursztynów - wstrzemięźliwość, czystość.
- Pomarańcza, miotełka - czystość.
- Owoce - rajski owoc, szczęście.
- Lustro- symbol czystości.
Jan van Eyck uwiecznił jeszcze Giovanniego Arnolfini na portrecie około roku 1435 (Staatliche Museen, Berlin). Robert Campin, rywalizując z Janem van Eyckiem, umieścił podobne lustro w Tryptyku z Werl w 1438 (Museo del Prado, Madryt), gdzie artysta odbija się wraz ze swoim pomocnikiem.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Jan Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto (patrz: bibliografia), s.266.
- ↑ National Gallery w Londynie: The Arnolfini Portrait (en).
[edytuj] Bibliografia
- Jan Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, PWN, wydanie I, Warszawa 1963.
[edytuj] Zobacz też
- Ołtarz Gandawski
- Madonna kanonika van der Paele
- Madonna kanclerza Rolin (Madonna z Autun)
- Zwiastowanie
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Portrait of Giovanni Arnolfini and his Wife - o obrazie na stronie Web Gallery of Art (en).