Polityka żywnościowa

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych. Jeśli możesz, dodaj je teraz.
Linki do innych haseł: hasło, hasłowy, hasłami zapisujemy jako [[hasło]], ''[[hasło]]wy'', '''[[hasło|hasłami]]'''.

/*Pojęcie i cele polityki żywnościowej ==

Pojęcie polityki żywnościowej obejmuje i pasuje:

wytwórczość rolniczą
produkcję przemysłu rolno-spożywczego
produkcję gałęzi przemysłu, produkującego środki produkcji dla rolnictwa oraz przemysłu spożywczego
wkład handlu w wartość produktów żywnościowych
produkcję innych działówi i gałęzi gospodarki proporcjonalną do przepływów dóbr materialnych i uslug do rolnictwa oraz przemysłu spożywczego.

Polityka żywnościowa jest oddziaływaniem na rozwój sfery gospodarczej zajmująca się bezpośrednio lub pośrednio gospodarką żywnościową.

Celem polityki żywnościowej jest osiąganie rozmiarów, struktury i standardów produkcji żywności społecznie akceptowanych. Jej celem jest także wzrost globalnej jak i cząstkowej efektywności gospodarowania czynnikami produkcji.*/

[edytuj] Funkcje polityki żywnościowej:

ocena warunków społeczno-gospodarczych funkcjonowania gospodarki żywnościowej
rozpoznanie barier czynników hamujących i zagrożeń
projektowanie polityki żywnościowej państwa jako integralnego fragmentu strategii rozwoju gospodarczej
projektowanie struktury przestrzennej gospodarki żywnościowej
kształtowanie formalnoprawnych warunków
rozwój gospodarki żywnościowej
gromadzenie państwowych rezerw żywnościowych
podejmowanie działań interwencyjnych wynikających z sytuacji na rynku
podejmowanie decyzji o zakazie produkcji uciążliwej dla środowiska

[edytuj] Instrumenty polityki żywnościowej:

formalnoprawne:

- stosunki cywilnoprawne

- ochrona ziemi i zasady zmiany charakteru jej użytkowania

- normy środowiska

- normy jakościowe produktów

- ubezpieczenia materiałowe

- normy budowlane

ekonomiczne:

- ingerencja w poziom cen

- cła, dotacje

- kredyty

- podatki

bezpośrednie działanie gospodarcze

- prowadzenie i finansowanie działalności badawczo-naukowej

- inwestycje restrukturyzacyjne, związane z konfliktem ekologicznym, z rozwojem obrotu i przetwórstwa rolniczego

- gromadzenie rezerw żywności i skup interwencyjny nadwyżek

- polityka współpracy z zagranicą, występując jako podmiot kontraktów międzynarodowych

Intstrumenty rynkowe:

oddziałujące na podaż produktów żywnościowych:

a) skup nadwyżek rolnych

b) ustalanie kwot rynkowych dla producentów

c) ograniczanie areału upraw przez premiowanie rolników za rezygnację z uprawiania części ziemi

d) regulowanie terminów skupu

e) ustalanie norm jakościowych produktów dopuszczanych do obrotu

f) wspieranie technologii zmieniających przeznaczenie surowców rolnych

g) udzielanie pożyczek pokrywających koszty przetrzymywania produktów u rolnika

h) zamawianie u rolnika produkcji o określonej ilości, jakości i terminie dostawy

i) regulowanie importu za pomocą ceł

oddziałujące na popyt produktów żywnościowych:

a) subsydiowanie eksportu żywności w razie nadprodukcji

b) kontyngentowanie wywozu w razie obaw o zaspokojenie popytu wewnętrznego

c) regulowanie eksportu za pomocą ceł

d) dofinansowanie konsumpcji żywności grup najuboższych

instrumenty związane z cenami produktów żywnościowych

a) stosowanie cen gwarantowanych przez władzę

b) różnicowanie cen skupu dla różnych dostaw, aby uzyskać pożądaną strukturę

c) stosowanie cen kierunkowych

Instrumenty pozarynkowe:

subsydia bezpośrednie dla rolników, wyrównujące różnicę między cenami gwarantowanymi a niższymi cenami rynkowymi
subsydia pośrednie, będące dopłatami do cen środków produkcji
dostosowanie warunków kredytowania rolników

Zobacz też: