Pismo lustrzane
Z Wikipedii
Pismo lustrzane - zapis alfabetu, w którym wyrazy pisane są od tyłu - od prawej do lewej strony papieru - w taki sposób, że aby odczytać treść tekstu potrzeba było użyć lusterka.
Za największego twórcę i użytkownika tego rodzaju pisma uważa się włoskiego artystę renesansowego i naukowca, Leonarda da Vinci, który w ten sposób szyfrował znakomitą część swoich prac. Na pierwszy rzut oka, jako notatki poligloty, wydawały się on być zapisane w nieznanym języku - dopiero później badacze odkryli sposób zapisu, który został skojarzony z faktem, iż uczony był również mańkutem (co sprzyjało "lustrzanemu" zapisowi). Mówiąc o piśmie lustrzanym medycyna zwykle traktuje je jako zaburzenie w rozwoju dziecka, podczas gdy pisanie "od tyłu" jest często zwykłą konsekwencją leworęczności. Tak, jak przy pisaniu prawą ręką naturalnym odruchem jest prowadzenie jej z lewej strony do prawej, tak pisząc lewą ręką jest oczywiste, że łatwiej prowadzić rękę od prawej do lewej strony. Nie każdy jednak leworęczny potrafi posługiwać się pismem lustrzanym. Osoby szczególnie uzdolnione są w stanie pisać jednocześnie obiema rękami, przy czym tylko prawa pisze "normalnie".
