Pisak

Z Wikipedii

Pisak (również: flamaster, mazak, marker) to rodzaj długopisu, wewnątrz którego znajduje się porowaty rdzeń nasączony tuszem. Końcówka pisząca jest również porowata, dzięki czemu tusz powoli przepływa na powierzchnię papieru czy innego materiału. Charakterystyczną cechą pisaków jest większa grubość powstałej kreski niż przy użyciu długopisu. W odróżnieniu od tych ostatnich jest też dostępna szeroka gama kolorów i rodzajów tuszu.

Ze względu na grubość kreski, przyrządy te w języku polskim można szacunkowo podzielić na dwie grupy:

• do 4 mm – pisak, flamaster, mazak,
• 4 mm i wzwyż – marker.

Ze względu na rodzaj tuszu główny podział to:

• permanentne (niezmazywalne) – większość pisaków,
• zmazywalne – używane do pisania na tablicy, wykorzystują specjalny rodzaj tuszu łatwy do usunięcia (nawet po wyschnięciu) np. przy pomocy gąbki.

Termin marker pochodzi z języka angielskiego od słowa mark – zaznaczać. Oprócz typowego zastosowania, tj. do wyróżniania tekstu na papierze bądź pisania na tablicy, markery są również wykorzystywane przez ludzi związanych z subkulturą hiphopową do tzw. tagowania w miejscach publicznych.